ขณะสายลมสงบนิ่ง..
รอบข้าง..ทุกสรรพสิ่งคล้ายจะหยุดเคลื่อนไหว
พริ้มสองตาพร่าเลือน..เงี่ยหูฟังเสียงของหัวใจ
เงียบ..แต่รู้สึกได้..บางอย่างข้างในนั้นยังเหมือนเดิม
หัวใจ..ยังคงเหงา
ในเบาบางว่างเปล่า..ไม่มีภาพเงาอื่นเพิ่ม
ความว้าเหว่เดียวดาย..ที่วางเรียงรายแต่งเติม
ทุกสิ่งตั้งแต่เริ่ม..ก็ยังเดิมเดิม คุ้นเคย
นานมากแล้ว..ใช่ไหม
ที่เสียงของหัวใจ..เงียบงันไปเฉยเฉย
มีจังหวะบรรเลง..แต่เสียงบทเพลงไม่มีเลย
จังหวะรักเชยเชย..ที่ใจไม่เคยบรรเลงสักวัน
จะอีกนานหรือเปล่า
ไม่มีเสียงบอกเล่า..ไม่มีเรื่องราวของความฝัน
มีเพียงแค่ความเหงา..ที่คอยตามเป็นเงาคู่กัน
แม้ในบางไหวหวั่น..ใจยังเฝ้าเงียบงันลำพัง
ปภัสร์
๒๗ มกราคม ๒๕๕๕
ไ ด้ ยิ น เ สี ย ง หั ว ใ จ ฉั น บ้ า ง ห รื อ เ ป ล่ า
เป็นท่วงทำนองแสนเงียบเหงา....คล้ายคนผิดหวัง
เป็นเพียงเสียงกระซิบที่ไม่มีใครสนใจรับฟัง
และคงเป็นเพียงเสียงแห่งความหวัง...ว่าจะมีสักครั้งที่ใครเข้าใจ
☆¨*·¤.,.~·**¯`·*♡*·´¯**·~.,.¤·*¨☆
ภายใต้โลกใบเก่า . . . ที่ความเศร้ายังไม่เจือจาง
มันกว้างยิ่งกว่ากว้าง...และอ้างว้างมากรู้ไหม
เมื่ออยู่ดี ๆ ก็เหงา...และปวดร้าวเพราะไม่มีใคร
ไม่รู้วันใด...จะมีท่วงทำนองใหม่...ให้หัวใจสักที
☆¨*·¤.,.~·**¯`·*♡*·´¯**·~.,.¤·*¨☆
เมื่อเสียงของ ค ว า ม เ งี ย บ ...ร่วมบรรเลงพร้อมกับ ค ว า ม เ ห ง า
ดนตรีที่ได้เลยกลายเป็นเพลงเศร้า...ซะขนาดนี้
เงียบจนเกินไป...แทบทนไม่ไหวแล้วใจที่มี
เมื่อไหร่จะชินสักที...กับชีวิตแบบนี้...แบบที่ไม่มีใคร
เป็นท่วงทำนองแสนเงียบเหงา....คล้ายคนผิดหวัง
เป็นเพียงเสียงกระซิบที่ไม่มีใครสนใจรับฟัง
และคงเป็นเพียงเสียงแห่งความหวัง...ว่าจะมีสักครั้งที่ใครเข้าใจ
☆¨*·¤.,.~·**¯`·*♡*·´¯**·~.,.¤·*¨☆
ภายใต้โลกใบเก่า . . . ที่ความเศร้ายังไม่เจือจาง
มันกว้างยิ่งกว่ากว้าง...และอ้างว้างมากรู้ไหม
เมื่ออยู่ดี ๆ ก็เหงา...และปวดร้าวเพราะไม่มีใคร
ไม่รู้วันใด...จะมีท่วงทำนองใหม่...ให้หัวใจสักที
☆¨*·¤.,.~·**¯`·*♡*·´¯**·~.,.¤·*¨☆
เมื่อเสียงของ ค ว า ม เ งี ย บ ...ร่วมบรรเลงพร้อมกับ ค ว า ม เ ห ง า
ดนตรีที่ได้เลยกลายเป็นเพลงเศร้า...ซะขนาดนี้
เงียบจนเกินไป...แทบทนไม่ไหวแล้วใจที่มี
เมื่อไหร่จะชินสักที...กับชีวิตแบบนี้...แบบที่ไม่มีใคร
เอมมี่
....เค้าเพิ่งเลิกเรียนมาแต่ง...ยังมึน ๆ อยู่เลยอ่ะ...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
