แล้ววนเวียนเพียรตรึกนึกไปทั่ว
ตลอดตัวนงรามงามทุกอย่าง
จึงผูกพันใจได้ไม่จืดจาง
เมื่อยามห่างให้หวนครวญถึงเธอ
จากทุ่งสงสงสัยยามไกลน้อง
มีใครครองคลอเคล้าเฝ้าเสนอ
จะแพ้ความใกล้ชิดคิดปรนเปรอ
หลงละเมอลืมเราที่เฝ้าคอย
วอนเจ้าป่าเจ้าเขาและเจ้าทุ่ง
ใครหมายมุ่งน้องรักจักเอื้อมสอย
ช่วยให้น้องทนคำที่สำออย
อย่าเคลิ้มพลอยพะวงจนหลงคำ
ดาว อาชาไนย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
