ถึงคนดีที่รักภักดิ์คิดถึง
พี่เฝ้าเพ้อรำพึงคะนึงหา
ตั้งแต่วันนั้นพบสบสายตา
รู้ตัวว่าหลงรักเธอปักทรวง
รักครั้งแรกแปลกตรึงซึ้งดวงจิต
พะวงคิดถึงเจ้าเฝ้าห่วงหวง
หากมีเจ้าเคล้าอยู่เป็นคู่ควง
สุขทั้งปวงยากเทียบจะเปรียบปาน
ภาพความหลังครั้งเก่าเราทั้งสอง
เคยเคียงครองจ้องหน้าตาแสนหวาน
สรงน้ำพระกระทงเล่นสงกรานต์
ยังตราตรึงดวงมานแม้นานมา
เป็นอย่างไรไงบ้างยามห่างพี่
สบายดีอย่างไรใจห่วงหา
ในคืนวันผันผ่านกาลล่วงลา
อยากรู้ว่าเนื้อเย็นเป็นเช่นไร
BAN
พี่เฝ้าเพ้อรำพึงคะนึงหา
ตั้งแต่วันนั้นพบสบสายตา
รู้ตัวว่าหลงรักเธอปักทรวง
รักครั้งแรกแปลกตรึงซึ้งดวงจิต
พะวงคิดถึงเจ้าเฝ้าห่วงหวง
หากมีเจ้าเคล้าอยู่เป็นคู่ควง
สุขทั้งปวงยากเทียบจะเปรียบปาน
ภาพความหลังครั้งเก่าเราทั้งสอง
เคยเคียงครองจ้องหน้าตาแสนหวาน
สรงน้ำพระกระทงเล่นสงกรานต์
ยังตราตรึงดวงมานแม้นานมา
เป็นอย่างไรไงบ้างยามห่างพี่
สบายดีอย่างไรใจห่วงหา
ในคืนวันผันผ่านกาลล่วงลา
อยากรู้ว่าเนื้อเย็นเป็นเช่นไร
BAN
ตอบคนดีที่รักสลักจิต
คนเดียวของชีวิตคิดฝันใฝ่
อยู่ทางนี้หงอยเหงาและเศร้าใจ
ทำงานไม่เว้นวางแม้กลางวัน
งานหนักมากอยากอ้อนให้ป้อนข้าว
ในบางคราวที่เมื่อยเหนื่อยมหันต์
นอกจากงานยังเพียรเรียนคู่กัน
จนสมองตีบตันต้องนอนยาว
แล้วพี่เล่าอยู่ดีกินดีหรือ
ยังสัตย์ซื่อหรือไม่ใกล้ชิดสาว
แอบหวั่นไหวไม่ว่าถ้าชั่วคราว
อวบอั๋นขาวเข้าใจใครก็มอง
อีกปีหนึ่งพี่จ๋าศึกษาจบ
จะได้พบหน้ากันวันฟ้าผ่อง
คงไม่ลืมคนดีที่ระยอง
คนเคยจ้องตากันวันสงกรานต์
"กานต์ฑิตา"
๒๗ มกราคม ๒๕๕๕
คนเดียวของชีวิตคิดฝันใฝ่
อยู่ทางนี้หงอยเหงาและเศร้าใจ
ทำงานไม่เว้นวางแม้กลางวัน
งานหนักมากอยากอ้อนให้ป้อนข้าว
ในบางคราวที่เมื่อยเหนื่อยมหันต์
นอกจากงานยังเพียรเรียนคู่กัน
จนสมองตีบตันต้องนอนยาว
แล้วพี่เล่าอยู่ดีกินดีหรือ
ยังสัตย์ซื่อหรือไม่ใกล้ชิดสาว
แอบหวั่นไหวไม่ว่าถ้าชั่วคราว
อวบอั๋นขาวเข้าใจใครก็มอง
อีกปีหนึ่งพี่จ๋าศึกษาจบ
จะได้พบหน้ากันวันฟ้าผ่อง
คงไม่ลืมคนดีที่ระยอง
คนเคยจ้องตากันวันสงกรานต์
"กานต์ฑิตา"
๒๗ มกราคม ๒๕๕๕
ลืมได้ไงใจพี่มีเพียงเจ้า
เคยหยอกเย้าจ้องหน้าตาแสนหวาน
ภาพความหลังฝังตรึงซึ้งดวงมาน
ร่วมเล่นน้ำสำราญเบิกบานใจ
ยามห่างกันมันเหงาเจ้าคงรู้
บางชั่วครู่ถลำทำเหลวไหล
แอบมองสาวขาวผ่องเป็นยองใย
โปรดอภัยเถิดนะจ๊ะคนดี
ฮั่นแน่ หุ หุ
ขอบคุณ ครูกานต์ฑิตาที่มาร่วมเล่นกลอนครับ
เคยหยอกเย้าจ้องหน้าตาแสนหวาน
ภาพความหลังฝังตรึงซึ้งดวงมาน
ร่วมเล่นน้ำสำราญเบิกบานใจ
ยามห่างกันมันเหงาเจ้าคงรู้
บางชั่วครู่ถลำทำเหลวไหล
แอบมองสาวขาวผ่องเป็นยองใย
โปรดอภัยเถิดนะจ๊ะคนดี
ฮั่นแน่ หุ หุ
ขอบคุณ ครูกานต์ฑิตาที่มาร่วมเล่นกลอนครับ