ขอบคุณภาพจาก Google ครับ
เหลือบมองเห็นความงาม..ยามเอียงอาย
เธอลุ่มล่ามโสภาแสนน่ารัก
อยากทายทักทว่าทำหน้าเขิน
กิริยาซุ่มซ่ามงามเหลือเกิน
จ้องมองเพลินเดินมาเอ้าขาพลิก !
ก็เธอใส่รองเท้าสูงเท่าตึก
เดินจนสึกเลยสะดุดด้วยจุกจิก
หอบของมาเกินตัวมัวดุ๊กดิ๊ก
แกล้งกุ๊กกิ๊กเลยประหม่าจนหน้าแดง
ผมกระเซิงเหลือบลอนดูอ่อนพลิ้ว
ที่ปลายนิ้วเล็บงามตามเติมแต่ง
ปากก็เรื่อเจืออมชมพูแดง
แต่ตาแฝงชม้อยมองเหมือนร้องไห้
โอ้..จริงซิเธอคงเจ็บช่วยเก็บของ
และประคองเพราะขาแพลงตะแคงไหล่
เดินเท้าเปล่ากะเผลกเขยกไป
ทนได้ไหมจะพาไปหาหมอ ?
พักสักครู่นั่งลงตรงหยุดป้าย
ดูคล้ายคล้ายยิ้มได้ไม่ใจฝ่อ
ยิ้มทั้งทั้งใบหน้าน้ำตาคลอ
เธอกลัวล้อบอกว่าช่างน่าอาย
ไม่เป็นไรนี่นาอย่ามัวเขิน
ก็บังเอิญมองแป้วแล้วใจหาย
เหลือบมองเห็นความงามยามเอียงอาย
ยิ่งชม้ายตาส่ง...ยิ่งหลงรัก !
Rakarn Tati
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
