หมดโควต้า อย่าล้ำ เส้นกำหนด
ฝ่าฝืนกฎ โทษทัณฑ์ ถึงบั่นเศียร
ชั่วโมงนับ กับแค่ 5 อย่าวนเวียน
ขืนเฝ้าเพียร ให้ซ้ำ จะช้ำใจ
เรื่องคะแนน แฟนให้ เพราะใจรัก
หมายสมัคร ปักฝัน ที่หวั่นไหว
ถึงมากมี ที่กรอก บอกโดยนัย
ต้องทำใจ หน่อยหนา เวลา..คอย
ต้องหนึ่งปี นี้นั้น คือขั้นต่ำ
ข้อควรจำ นะพี่ ไม่มีฝอย(*)
ให้เดือนปี ขี่เคลื่อน ดุจเลื่อนลอย
อย่าใจน้อย นะเจ้า อย่าเศร้าใจ
ครบสองปี มีเฮ เร่เลื่อนคลาส
สมมุ่งมาด ปรารถนา จะหาไหน
ก็จำทน ทุกข์เข็ญ ยอมเป็นไป
ถึงใครใคร หยามหมิ่น เกียรติสิ้นดี
ปฏิบัติ ขัดเกลา อย่าเศร้านะ
ใช้ธรรมะ อันพิสุทธิ์ พุทธชินสีห์
ข่มจิตใจ ให้ล่วง บ่วงโลกีย์
คงไม่มี อุปสรรค ดักขวางทาง
หมดโควต้า อย่าล้ำ เส้นกำหนด
คะแนนหมด แล้วหนา อย่าเมินหมาง
ถึงวันใหม่ อีกหน เมฆหม่นพราง
คงกระจ่าง แล้วจะได้ ให้คะแนน
(*) ฝอย ใบกระดาษบอกวิธีการใช้
อย่าโวยวาย ไปเลยน่า เหมือนบ้าคลั่ง
ยุ่งกันจัง ทำแบบนี้ เหมือนมีแผน
ซ่อนอะไร ใจหรือเปล่า เล่าคุณแฟน
หรือเคืองแค้น ใครเขามา ท่าไม่ดี
ถ้าอยากได้ เดี๋ยวจัดเต็ม ไม่เค็มหรอก
หนูขอบอก เดี๋ยวกรอกให้ เป็นไรพี่
โดนลดขั้น มันจิ๊บจ๊อย จ้อยเต็มที
ท่านกวี อย่าน้อยใจ ไปเลยนา
ยิ้มเข้าเถิด ยิ้มเข้าไว้ ด้วยใจสู้
ให้โลกรู้ ไม่มีจิต ริษยา
อะนิจจัง อย่าหวังมั่น สั่นศรัทธา
สิ่งควรหา คือความรู้ คู่กายตน
มาพักผ่อน เล่นกลอนกาพย์ ซาบซึมพจน์
ร้อยเรียงรส ร่ายรักริน ยลยินผล
เพื่ออวดสู่ ท่ามสายตา ประชาชน
สืบอนุสนธิ์ บนลานคำ ค่าล้ำใจ
ผลิตผลงาน กานท์ออกสู่ สู้ตลาด
ด้วยเปรื่องปราด เชี่ยววิชา ภาษาใส
ภาษาศิลป์ ถิ่นกวี งามวิไล
สืบสานไทย ไว้ลูกหลาน ผ่านกานท์กรอง
เมื่อคิดเห็น เป็นเช่นนี้ มิมีพลาด
ย่อมองอาจ และงดงาม ท่ามปราชญ์ผอง
คุณค่าคน สื่อผลงาน สานครรลอง
คงผุดผ่อง สมคุณค่า น่าชมเชย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
