จรัสแสงแห่งกวีที่ปลายฟ้า
ประกาศว่าข้าแกร่งยามแข่งขัน
แววเรืองรองของวลีที่รำพัน
สุริยันนั้นยังฉาบมิทาบทาม
เมื่อจะไหวไร้สิ่งที่ติงกั้น
พริ้วรำพันนั้นขนาบจนวาบหวาม
เมื่อจะร้อนร้อนใส่ดั่งไฟลาม
แล เมื่อยามเย็นเยือกก็เยือกเย็น
เถิดผู้ตามความกวีที่พร่างพราย
เลือดในกายหลายเหล่าที่เราเห็น
กว่าจะเลิศเจิดจ้ากว่าที่เป็น
เขาลำเค็ญเช่นเหล่าเช่นเผ่าพันธ์ุ
ด้วยลำแสงแห่งกวีที่สวยสด
เก็บทุกบทจดทุกบาทแล้ววาดฝัน
ให้ขึ้นเด่นเป็นดาวคราวรำพัน
หากแต่ฉันนั้นขอเอาแค่เถ้าดิน. . .
ประกาศว่าข้าแกร่งยามแข่งขัน
แววเรืองรองของวลีที่รำพัน
สุริยันนั้นยังฉาบมิทาบทาม
เมื่อจะไหวไร้สิ่งที่ติงกั้น
พริ้วรำพันนั้นขนาบจนวาบหวาม
เมื่อจะร้อนร้อนใส่ดั่งไฟลาม
แล เมื่อยามเย็นเยือกก็เยือกเย็น
เถิดผู้ตามความกวีที่พร่างพราย
เลือดในกายหลายเหล่าที่เราเห็น
กว่าจะเลิศเจิดจ้ากว่าที่เป็น
เขาลำเค็ญเช่นเหล่าเช่นเผ่าพันธ์ุ
ด้วยลำแสงแห่งกวีที่สวยสด
เก็บทุกบทจดทุกบาทแล้ววาดฝัน
ให้ขึ้นเด่นเป็นดาวคราวรำพัน
หากแต่ฉันนั้นขอเอาแค่เถ้าดิน. . .
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
