ชีวิตผิดพลาดไปไร้ทางแก้
คงได้แต่ปลอบใจตนคนผิดหวัง
สุขทุกข์ในชีวิตอนิจจัง
ลืมความหลังแล้วนอนผ่อนกายา
เพราะสุดท้ายตายทุกคนไม่พ้นแน่
คงเหลือแต่กายเน่าเขาคลุมผ้า
ถึงสูงส่งหรือต้อยต่ำคนธรรมดา
พอปิดฝาโลงแล้วก็หมดเวร
คงได้แต่ปลอบใจตนคนผิดหวัง
สุขทุกข์ในชีวิตอนิจจัง
ลืมความหลังแล้วนอนผ่อนกายา
เพราะสุดท้ายตายทุกคนไม่พ้นแน่
คงเหลือแต่กายเน่าเขาคลุมผ้า
ถึงสูงส่งหรือต้อยต่ำคนธรรมดา
พอปิดฝาโลงแล้วก็หมดเวร
อันคนเรา เกิดมา ในหล้าโลก
มีสุขโศก บนเศร้า เราก็เห็น
หนีไม่พ้น ทนไป ในกรรมเวร
ล้วนเฉกเช่น อนิจจัง สังขารา
แม้ชีวิต ผิดพลาด ไม่อาจหวัง
เติมพลัง ชั่งใจ ให้แข็งกล้า
มีแสงทอง ส่องสว่าง กลางนภา
จงเอื้อมคว้า เอามา ไว้เชยชม
อย่ามัวเศร้า เหงาตรม ระทมจิต
เพื่อนผองมิตร ชิดเชื่อ เมื่อขื่นขม
ทิ้งให้หมด ลดความ ทุกข์ระทม
อย่าจ่อมจม ล้มหลัก ปักฤดี
จงตั้งมั่น ยึดมั่น หันหน้าสู้
ให้โลกรู้ คู่ฟ้า ท้าศักดิ์ศรี
ซักวันหนึ่ง ถึงซึ่ง เราเกิดมี
คู่ชีวี ดีได้ ไว้นอนเคียง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
