ชีวิตผิดพลาดไปไร้ทางแก้
คงได้แต่ปลอบใจตนคนผิดหวัง
สุขทุกข์ในชีวิตอนิจจัง
ลืมความหลังแล้วนอนผ่อนกายา
เพราะสุดท้ายตายทุกคนไม่พ้นแน่
คงเหลือแต่กายเน่าเขาคลุมผ้า
ถึงสูงส่งหรือต้อยต่ำคนธรรมดา
พอปิดฝาโลงแล้วก็หมดเวร
คงได้แต่ปลอบใจตนคนผิดหวัง
สุขทุกข์ในชีวิตอนิจจัง
ลืมความหลังแล้วนอนผ่อนกายา
เพราะสุดท้ายตายทุกคนไม่พ้นแน่
คงเหลือแต่กายเน่าเขาคลุมผ้า
ถึงสูงส่งหรือต้อยต่ำคนธรรมดา
พอปิดฝาโลงแล้วก็หมดเวร