ผ่านสระบุรี มิมีไม้ ในสิงขร
คิดถึงตอน ร่วมเรียง เคียงสุขสันต์
นกเขาไพร ไล่จิก พัลวัน
ให้หวาดหวั่น ครั้นคร้าม ตามทางเดิน
แลสิงขร ชะง่อนผา คราไปเที่ยว
ทางลดเลี้ยว เคี้ยวคต หมดสิทธิ์เอิ้น
ป่าเลี่ยนเตียน สองฝั่ง วังเวงเกิน
เร่งดำเนิน เพลินใจ ได้ทัศนา
มาถึงถิ่น เขาใหญ่ ตามใจฝัน
พักผ่อนกัน วันว่าง อย่างล่ำค่า
ทั้งอาหาร หวานคาว เราเตรียมมา
สุขอุรา กินดื่ม จนลืมตัว
ตื่นตอนเช้า ราวราว จะตีห้า
มองนภา ฟ้าหม่น ทนปวดหัว
มองทางไหน ไร้สุข ขมุกขมัว
รอบรอบตัว ต้นไม้ นั้นไม่มี
เห็นแต่บ้าน รีสอร์ท ยอดเขาใหญ่
ปลูกกันได้ ไม่เกรง ใครเลยนี่
ไม้ถูกตัด ผลัดโค่น กลางพงพี
ย่ำแย่ที่ ไม่มี จิตสำนึก
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
