ผ่านสิงขร ม่อนผา น่าใจหาย
เขาทำลาย ธรรมชาติ เตียนลาดโล่ง
ขับรถผ่าน สระบุรี นี้พวง
ได้แต่ปลง เรื่องความงาม ตามรายทาง
บนสิงขร มวลไม้ ไร้ให้เห็น
มันคงเป็น ฝีมือ ขุดรื้อถาง
โล้นโล่งไป ไยเล่า เฝ้าอับปาง
ผ่านบ้านนาง คราใด ใจโอนเอน
ภุมเรศ เคยบิน ชิดชมพฤกษ์
ต้องสดุด หยุดกึก นึกรำเค็ญ
โอ้นิเวศน์ เขตคาม เคยงามเย็น
มากลายเป็น ที่โล่ง ไม่โปร่งใจ
สุดแสนเศร้า เหงาจิต ไหวคิดหวั่น
เออละนั่น อีกหน่อย มีดอยไหม
มาทำร้าย ทำลาย มันกลายไป
แล้วทำไง อนาคต คงหมดกัน
สิงขร
เขาทำลาย ธรรมชาติ เตียนลาดโล่ง
ขับรถผ่าน สระบุรี นี้พวง
ได้แต่ปลง เรื่องความงาม ตามรายทาง
บนสิงขร มวลไม้ ไร้ให้เห็น
มันคงเป็น ฝีมือ ขุดรื้อถาง
โล้นโล่งไป ไยเล่า เฝ้าอับปาง
ผ่านบ้านนาง คราใด ใจโอนเอน
ภุมเรศ เคยบิน ชิดชมพฤกษ์
ต้องสดุด หยุดกึก นึกรำเค็ญ
โอ้นิเวศน์ เขตคาม เคยงามเย็น
มากลายเป็น ที่โล่ง ไม่โปร่งใจ
สุดแสนเศร้า เหงาจิต ไหวคิดหวั่น
เออละนั่น อีกหน่อย มีดอยไหม
มาทำร้าย ทำลาย มันกลายไป
แล้วทำไง อนาคต คงหมดกัน
สิงขร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
