สู่รู้สึกนึกน้อม...กล่อมแก้วตา
หลับใหลใฝ่นิทรา ณ แห่งหน
ป่านฉะนี้จักทุกข์ หรือ สุขตน
รัตติกาลม่านหม่น...เมื่ออาลัย
ห่มวิโยคโลกหลาก........ซากกำสรวล
ประหนึ่งล้วนแหลกลับกับมอดไหม้
ค่ำเช้าช่างหนาวเนิ่น......เผชิญใจ
ดุจโลกไร้สิ่งสุข......ทุกข์เวลา
หวีดหวิวพลิ้วผ่านเสียงสำเนียงศิลป์
ฟ้าสู่ดินใดเล่า...........เฝ้าห่วงหา
วิเวกห่ม..ลมหนาว..ดาวน้ำตา
วาสนา...นิ่งนั้น...นิรันดร
สายใยเยื่อ..เหนือกาล..ผสานส่ง
คือมั่นคง...ความรัก...ภักดิ์สมร
ฝากฟากฝั่ง..สั่งฟ้า...ว่าอาวรณ์
แม้มิย้อนคืนกลับ...ซับสองเรา
เมื่อบ่ายไปร่วม ส่งสการ มาครับ
มองเห็นความพลัดพราก น้ำตา
ซึ่งค่อนข้างสะท้อนมากๆ
หลับใหลใฝ่นิทรา ณ แห่งหน
ป่านฉะนี้จักทุกข์ หรือ สุขตน
รัตติกาลม่านหม่น...เมื่ออาลัย
ห่มวิโยคโลกหลาก........ซากกำสรวล
ประหนึ่งล้วนแหลกลับกับมอดไหม้
ค่ำเช้าช่างหนาวเนิ่น......เผชิญใจ
ดุจโลกไร้สิ่งสุข......ทุกข์เวลา
หวีดหวิวพลิ้วผ่านเสียงสำเนียงศิลป์
ฟ้าสู่ดินใดเล่า...........เฝ้าห่วงหา
วิเวกห่ม..ลมหนาว..ดาวน้ำตา
วาสนา...นิ่งนั้น...นิรันดร
สายใยเยื่อ..เหนือกาล..ผสานส่ง
คือมั่นคง...ความรัก...ภักดิ์สมร
ฝากฟากฝั่ง..สั่งฟ้า...ว่าอาวรณ์
แม้มิย้อนคืนกลับ...ซับสองเรา
เมื่อบ่ายไปร่วม ส่งสการ มาครับ
มองเห็นความพลัดพราก น้ำตา
ซึ่งค่อนข้างสะท้อนมากๆ