จำจากกันวันคืนสะอื้นอ้อน
หนาวทรวงนอนยามร้างอย่างขื่นขม
วิบากกรรมจำยอมต้องตรอมตรม
ใจที่ซมเคียงข้างไม่ห่างกัน
คิดครั้งเราพักพิงอิงอกแนบ
แขนเราแอบโอบน้องประคองขวัญ
กายเราอุ่นกรุ่นเนื้อเหลือรำพัน
ใจเรานั้นบอกรักปักฤทัย
เหน็ดเหนื่อยนักพักผ่อนนอนเคียงข้าง
กอดเรือนร่างผมนุ่มดังกลุ่มไหม
เวียนจูบทุกเส้นผมจนสมใจ
นอนกอดไว้มิคลายมิหน่ายเลย
มองน้ำตกอ้ายเขียวจึงเปลี่ยวจิต
ร้าวรวดพิษหมองไหม้แล้วใจเอ๋ย
มาโรงหมอขอยาอย่าเฉยเมย
คนคุ้นเคยหมอมารักษาที
หมอเชี่ยวชาญทุกโรคแม้อกหัก
หมอช่วยรักษาให้ได้สุขศรี
อยากจ้างไว้ประจำตัวชั่วชีวี
ทุกเคสนี้ห้าสิบบาทอาจไม่แพง
ดาว อาชาไนย