เสร็จศึกบทอัศจรรย์สองพันธุ์เผ่า
เสียงกระเส่าคร่ำครวญด่วนจางหาย
แสนสยิววิญญาน่าเสียดาย
อยากจะยอมพลีกายหมายภิรมย์
ใจวาบหวามหวั่นไหวหายใจหอบ
ขาดคนปลอบมอบไออุ่นละมุนสม
ต้องอยู่เดียวเปลี่ยวกายไร้คู่ชม
จำเพาะบ่มเลี้ยงเหงาเศร้าตามเคย
แสนอิจฉาหมาชายยังได้คู่
เป็นยอดชู้แวมไพร์สุขใจเอ๋ย
ผิดกับเราเศร้าอนาถขาดคู่เชย
คนอิงเขนยไม่มีช้ำชีวา
จึงขอลาไปไกลไม่เหลียวหลัง
เลิกวาดหวังรสสวาทไม่ปรารถนา
ถึงเย้ายวนอย่างไรไม่ชายตา
พ่อหมาป่าไม่ต้องตามขอห้ามเธอ