โอ้ยามนี้ มีเพียง เสียงคลื่นสาด
เพราะมิอาจ ร่วมทาง จึงห่างเห
เหมือนการพราก จากฝั่ง ของตังเก
ต้องว้าเหว่ เหน็บหนาว กี่คราวคืน
จากสมุย กลับย้อน มาดอนสัก
หาที่หลัก พักก่อน นอนสักตื่น
แม้อาหาร เข้าปาก มิอยากกลืน
คิดถึงเจ้า ขวัญยืน ฝืนอาลัย
........ยากูซ่า........
เพราะมิอาจ ร่วมทาง จึงห่างเห
เหมือนการพราก จากฝั่ง ของตังเก
ต้องว้าเหว่ เหน็บหนาว กี่คราวคืน
จากสมุย กลับย้อน มาดอนสัก
หาที่หลัก พักก่อน นอนสักตื่น
แม้อาหาร เข้าปาก มิอยากกลืน
คิดถึงเจ้า ขวัญยืน ฝืนอาลัย
........ยากูซ่า........
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
