เพราะใจคน ค้นยาก ลำบากหา
แต่วิชา ความรู้ สู้ข่มเหง
ถึงเหยียดหยัน ดูหมิ่น สิ้นยำเยง
ย่อมกลัวเกรง ผองปราชญ์ ชาติเมธี
อันทรัพย์สิน ถิ่นฐาน ทั้งบ้านช่อง
ล้วนเป็นของ ให้ประจักษ์ แห่งศักดิ์ศรี
ทั่วโลกล้วน ชื่นชม นิยมดี
ใครไม่มี หมิ่นย้ำ ให้ช้ำใจ
อีกพวกพ้อง บริวาร เป็นฐานเสียง
ให้เกริกเกรียง เกียรติยศ ปรากฏใหญ่
ล้วนนบนอบ ชอบชม สมฤทัย
ถ้าหาไม่ หยาบหยาม ไม่งามเลย
คุณความดี ที่สม บ่มคุณค่า
เป็นหน้าตา เกียรติยศ ปรากฏเผย
ชนแซ่ซร้อง สรรเสริญ เพลินภิเปรย
ถ้าเพิกเฉย เสื่อมทราม ก็หยามลือ
อีกน้ำใจ ให้ปัน เมื่อวันยาก
ย่อมฝังฝาก กิตติศัพท์ ให้นับถือ
เสริมส่งนาม งามผ่อง จ้องระบือ
แม้ว่ายื้อ ตระหนี่ มิมีชัย
ความอ่อนน้อม ถ่อมตน ให้คนหลง
ย่อมงวยงง เริงร่า แห่งสาไถย
ล้วนมารยา พาหลอก ลวงนอกนัยน์
ซ่อนจิตใจ ไว้ปม ไม่ตรมตรอม
มิตรภาพ อาบทา ด้วยยาพิษ
อำมะหิต ฟาดฟัน บั่นถนอม
ล้วนแสดง แสงสี เพื่อพลีพร้อม
เป็นสิ่งย้อม ยั่วท้า แห่งสามาน
ครั้นได้ช่อง ย่องล้ำ เข้ากำจัด
ก็ผลาญพร่า สารพัด ประหัตถ์ประหาร
เรียกว่าลวง ฉ้อฉล ของคนพาล
คือกมลสันดาน งานประจำ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
