ทั้งเธอฉันมั่นใจในความรัก
ห่วงกันนักยามห่างต่างห่วงหา
ยามกินกินพร้อมกันทุกวันมา
ยามนอนพาฉะอ้อนพร้อมนอนเตียง
มื้อกลางวันเธอนั่งสั่งหอยกุ้ง
แต่ฉันมุ่งกินปลาอยู่หน้าเขียง
เธอเดินริมชายหาดขาดคนเคียง
ฉันแอบเลี่ยงออกมาดื่มกาแฟ
เธอกลับมาตั้งต้นตรวจคนไข้
ฉันเลี่ยงไปริมคลองจ้องทอดแห
สองทุ่มเธอเหนื่อยนักชักงอแง
ชวนนอนแต่พักผ่อนก่อนเวลา
เธอนอนเตียงเอียงร่างมาทางซ้าย
ตัวพี่ชายนอนทางเตียงข้างขวา
ถิ่นเธอนอนนครศรีที่ไกลตา
แต่พี่ยานอนฝั่งธนคนละเตียง
ดาว อาชาไนย
พี่ชายนอน หมอนมุ้ง รุงรังเก่า
จึงซบซม เหงาหงอย คอยฟังเสียง
คนฝั่งทน บ่นไป ไร้คนเคียง
ยินสำเนียง เพียงผ่าว ร้าวทรวงใน
อยากสมัคร รักแน่น มาแทนที่
นอนซบไหล่ ไม่มี หนีไปไหน
รักพี่ดาว อาชา มากกว่าใคร
เฝ้าถนอม ยอมให้ ไม่ลีลา
ถ้าตกลง ปลงจิต รีบติดต่อ
น้องจะรอ คอยไป ใจโหยหา
ตอนตีสี่ พี่นั้น อย่าหวั่นนา
เลยตีสี่ มิต้องมา ว่าจบกัน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
