ตอนเริ่มอ่านกานท์กลอนอักษรนี้
นึกตอบจบจงดีพี่ส่งเสียง
คงคิดถึงหนึ่งนางวางสำเนียง
ว่านอนนั้นฝันเรียงเคียงคู่เธอ
แต่ที่เห็นเป็นอยู่ดูใกล้ชิด
ห่างกันไกลคนละทิศคิดเสนอ
ว่านอนข้างนางนวลชวนละเมอ
พี่ชายคิดจิตเพ้อเผลอเคียงกัน
แอบตลกลงคำลำนำหวาน
ตอนน้องอ่านแอบขำร่ำสุขสันต์
พี่คิดถึงหนึ่งหญิงจริง...รำพัน
รำพึงถ้อยร้อยฝันอันตระการ
หทัยกาญจน์
๒๓ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
