ทั้งเธอฉันมั่นใจในความรัก
ห่วงกันนักยามห่างต่างห่วงหา
ยามกินกินพร้อมกันทุกวันมา
ยามนอนพาฉะอ้อนพร้อมนอนเตียง
มื้อกลางวันเธอนั่งสั่งหอยกุ้ง
แต่ฉันมุ่งกินปลาอยู่หน้าเขียง
เธอเดินริมชายหาดขาดคนเคียง
ฉันแอบเลี่ยงออกมาดื่มกาแฟ
เธอกลับมาตั้งต้นตรวจคนไข้
ฉันเลี่ยงไปริมคลองจ้องทอดแห
สองทุ่มเธอเหนื่อยนักชักงอแง
ชวนนอนแต่พักผ่อนก่อนเวลา
เธอนอนเตียงเอียงร่างมาทางซ้าย
ตัวพี่ชายนอนทางเตียงข้างขวา
ถิ่นเธอนอนนครศรีที่ไกลตา
แต่พี่ยานอนฝั่งธนคนละเตียง
ดาว อาชาไนย