คงต้องจะไปเรื่อยเหนื่อยและท้อ
กลัวรักก่อจากใจจะไม่หวาน
จะล่องใต้ไปรอขอพบพาน
ว่าวันวานเหมือนเดิมหรือเริ่มแปร
ถึงสุราษฎร์ขาดเขาเหงาที่สุด
ถิ่นเมืองพุทธเหตุใดไม่แยแส
ถึงสวนโมกข์น้องยังตั้งตาแล
ไม่เห็นแม้แต่เงาน้องเศร้าใจ
--ณัชชา--
กลัวรักก่อจากใจจะไม่หวาน
จะล่องใต้ไปรอขอพบพาน
ว่าวันวานเหมือนเดิมหรือเริ่มแปร
ถึงสุราษฎร์ขาดเขาเหงาที่สุด
ถิ่นเมืองพุทธเหตุใดไม่แยแส
ถึงสวนโมกข์น้องยังตั้งตาแล
ไม่เห็นแม้แต่เงาน้องเศร้าใจ
--ณัชชา--