ตอบน้องหทัยกาญจน์
อ่านน้ำถ้อยลำนำเป็นคำกลอน
ของบังอรดวงใจบอกไว้ว่า
ให้พี่คอยต่อไปยังไม่ลา
วาสนาของพี่มีแต่คอย
พี่แสนเหงาเศร้าสร้อยคอยนานนาน
วันเดือนผ่านกี่ปีพี่เหงาหงอย
ไร้จุดหมายปลายทางอย่างเลื่อนลอย
เพื่อน้องน้อยจำยอมแม้ตรอมตรม
มานพ
๒๑ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕
เพียงคำลาว่า “รอ”....รอเถิดพี่
น้องฝากกานท์สาส์นวจี....นี้ขื่นขม
จงนึกถึงถ้อยคำ...ย้ำอารมณ์
ว่าเคยเคียงเรียงชม....สมคำกลอน
อีกไม่นานกาลใด...อาจใกล้ชิด
จะอิงแอบแนบสนิท...จิตอักษร
จะครองคู่สู้สำเนียง...เสียงงามงอน
จะแต่งกลกานท์อ้อน....ย้อนเพราะคุณ
หทัยกาญจน์
๒๒ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
