หัวใจฉัน จะขาด ลงรอรอน
เธอถอดถอน ความรัก สุดหักหาญ
แสนเจ็บปวด รวดร้าว ทรมาน
เธอผลาญพล่า หัวใจ ไร้ปราณี
เมื่อรักมา สลาย มลายสิ้น
ฤดีพิน พังยับ ดับป่นปี้
อกแทบแตก เจ็บแน่น แสนทวี
เกินกว่าที่ จะฟื้น คืนดังเดิม
เธอหมดเยื่อ หมดใย ไม่สงสาร
จึงได้คิด ทำการ อย่างฮึกเหิม
ใช้เหล็กแหลม ทิ่มแทง จนใจเริ่ม
แถมยังเพิ่ม รอยช้ำ ย้ำลงไป
อยากประสาน รอยช้ำ ทิ่มตำอก
สั่นระทก ระทวย ด้วยหมองไหม้
แผลเหวะหวะ สาหัส หนักปานใด
เธอฝากไว้ ตราบาป ซาบซึ้งทรวง
ขอร้องเธอ อย่าสน คนอย่างฉัน
แผลฉกรรจ์ ครั้งนี้ มันใหญ่หลวง
ฉันทนเจ็บ เจียรตาย แผลคนลวง
น้ำตาร่วง รินหยด รันทดจินต์
พันทอง
เธอถอดถอน ความรัก สุดหักหาญ
แสนเจ็บปวด รวดร้าว ทรมาน
เธอผลาญพล่า หัวใจ ไร้ปราณี
เมื่อรักมา สลาย มลายสิ้น
ฤดีพิน พังยับ ดับป่นปี้
อกแทบแตก เจ็บแน่น แสนทวี
เกินกว่าที่ จะฟื้น คืนดังเดิม
เธอหมดเยื่อ หมดใย ไม่สงสาร
จึงได้คิด ทำการ อย่างฮึกเหิม
ใช้เหล็กแหลม ทิ่มแทง จนใจเริ่ม
แถมยังเพิ่ม รอยช้ำ ย้ำลงไป
อยากประสาน รอยช้ำ ทิ่มตำอก
สั่นระทก ระทวย ด้วยหมองไหม้
แผลเหวะหวะ สาหัส หนักปานใด
เธอฝากไว้ ตราบาป ซาบซึ้งทรวง
ขอร้องเธอ อย่าสน คนอย่างฉัน
แผลฉกรรจ์ ครั้งนี้ มันใหญ่หลวง
ฉันทนเจ็บ เจียรตาย แผลคนลวง
น้ำตาร่วง รินหยด รันทดจินต์
พันทอง
ขอคนดี ชี้หน่อย ซึ่งรอยแผล
ใคร่ขอแล ชะแง้ชม นะโฉมฉิน
ว่าอันใด ไหนล้ำ ย้ำมลทิน
ล่วงละเมิด เกิดราคิน หมิ่นเพียงไร
พิศรอยนั้น ฟันธง ได้ตรงเป้า
คือรอยเล้า โลมจินต์ สิ้นสงสัย
เป็นรอยจูบ ลูบประทับ น่าจับใจ
เขาเป็นใคร ไหนกัน บอกฉันที(ฮึ่ม) ?.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ใคร่ขอแล ชะแง้ชม นะโฉมฉิน
ว่าอันใด ไหนล้ำ ย้ำมลทิน
ล่วงละเมิด เกิดราคิน หมิ่นเพียงไร
พิศรอยนั้น ฟันธง ได้ตรงเป้า
คือรอยเล้า โลมจินต์ สิ้นสงสัย
เป็นรอยจูบ ลูบประทับ น่าจับใจ
เขาเป็นใคร ไหนกัน บอกฉันที(ฮึ่ม) ?.../
บูรพาท่าพระจันทร์
หลงละเมอ เพ้อพก อกจะแตก
รอยแผลแรก ที่ฝาก จากปากพี่
ลืมหรือไร คืนนั้น ไงคนดี
ตอนตีสี่ ขี้อ้อน วอนทั้งคืน
จะมีใคร ที่ไหน กันละนั่น
มีเพียงพี่ กับฉัน วันคงชื่น
ทำรุนแรง เป็นแผล ทนกล้ำกลืน
วันมะรืน ถ้าไม่หาย ตายแน่นอน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
