เห็นทั้งรู้ ดูถนัด ใช่หัดดอก
มิต้องบอก กรอกหู รู้ถึงไหน
ทั้งซ้อเฮีย นัวเนียกัน สนั่นไป
โอ้หทัย ไยแทบขาด ประหลาดจัง.../
บูรพาท่าพระจันทร์
มิต้องบอก กรอกหู รู้ถึงไหน
ทั้งซ้อเฮีย นัวเนียกัน สนั่นไป
โอ้หทัย ไยแทบขาด ประหลาดจัง.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ไม่ต้องง้อวอแวแม้คิดหวัง
เรื่องหนีเที่ยวสองเราเฝ้าปิดบัง
ไม่ต้องฟังอาเฮียเพลียหัวใจ
พี่บูรพาอาซ้อขออย่าเหลียว
ไปท่องเที่ยวด้วยกันนั่นว่าไหม
แดนดงดอยร้อยป่าน่าพิไร
สวยสดใสชื่นชูอยู่คู่จินต์
..ซ้อสี่..กุสุมา..
ตอบตกลง ปลงใจ ให้อาซ้อ
ที่เลิกง้อ มิขอรับ เบื่อทรัพย์สิน
มาตกลง ปลงใจ ได้อยู่กิน
ขออยู่ดิน ถิ่นดอย กับกลอยใจ
เมื่ออยู่ดง พงป่า พนาเขา
ไร้คนเฝ้า ป้องปัก ชักไม่ไหว
คงมากล้วน ชวนผวา ในป่าไพร
ขอจ้างใคร สักคน มาด้นตาม
จะเป็นใคร ไหนกัน นะขวัญจิตต์
พี่สนิท ชิดชน ผู้คนขาม
ชื่อรพีฯ ยศผู้กอง แซ่ซ้องนาม
ทั่วเขตคาม ถามไถ่ ได้รู้พลัน
หากตกลง ปลงจิตต์ มิบิดพลิ้ว
จะดีดนิ้ว เรียกไป ไร้หุนหัน
เรื่องค่าจ้าง อ้างซ้อ ก็แล้วกัน
ด้วยตัวฉัน นั้นบ่จี้ ไม่มีตังค์ .../
บูรพาท่าพระจันทร์
ที่เลิกง้อ มิขอรับ เบื่อทรัพย์สิน
มาตกลง ปลงใจ ได้อยู่กิน
ขออยู่ดิน ถิ่นดอย กับกลอยใจ
เมื่ออยู่ดง พงป่า พนาเขา
ไร้คนเฝ้า ป้องปัก ชักไม่ไหว
คงมากล้วน ชวนผวา ในป่าไพร
ขอจ้างใคร สักคน มาด้นตาม
จะเป็นใคร ไหนกัน นะขวัญจิตต์
พี่สนิท ชิดชน ผู้คนขาม
ชื่อรพีฯ ยศผู้กอง แซ่ซ้องนาม
ทั่วเขตคาม ถามไถ่ ได้รู้พลัน
หากตกลง ปลงจิตต์ มิบิดพลิ้ว
จะดีดนิ้ว เรียกไป ไร้หุนหัน
เรื่องค่าจ้าง อ้างซ้อ ก็แล้วกัน
ด้วยตัวฉัน นั้นบ่จี้ ไม่มีตังค์ .../
บูรพาท่าพระจันทร์