[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[unclekaew]

หัวใจฉัน จะขาด ลงรอรอน
เธอถอดถอน ความรัก สุดหักหาญ
แสนเจ็บปวด รวดร้าว ทรมาน
เธอผลาญพล่า หัวใจ ไร้ปราณี

เมื่อรักมา สลาย มลายสิ้น
ฤดีพิน พังยับ ดับป่นปี้
อกแทบแตก เจ็บแน่น แสนทวี
เกินกว่าที่ จะฟื้น คืนดังเดิม

เธอหมดเยื่อ หมดใย ไม่สงสาร
จึงได้คิด ทำการ อย่างฮึกเหิม
ใช้เหล็กแหลม ทิ่มแทง จนใจเริ่ม
แถมยังเพิ่ม รอยช้ำ ย้ำลงไป

อยากประสาน รอยช้ำ ทิ่มตำอก
สั่นระทก ระทวย ด้วยหมองไหม้
แผลเหวะหวะ สาหัส หนักปานใด
เธอฝากไว้ ตราบาป ซาบซึ้งทรวง

ขอร้องเธอ อย่าสน คนอย่างฉัน
แผลฉกรรจ์ ครั้งนี้ มันใหญ่หลวง
ฉันทนเจ็บ เจียรตาย แผลคนลวง
น้ำตาร่วง รินหยด รันทดจินต์
พันทอง

เห็นรอยแผลที่ครวญคร่ำยามเดินเฉียด
แผลเหวอะหวะน่าเกลียดสยดสยอง
แผลฉกรรจ์กลางอกเลือดตกนอง
อาการต้องสาหัสจองวัดคอย...อิอิ

อ๊ะล้อเล่น    เอาใหม่เนอะ...

เท่าที่เห็นเป็นแผลแค่รอยช้ำ
เธอครวญคร่ำงอแงดุจแดดิ้น
แสนเจ็บปวดร้าวใจยามได้ยิน
เหมือนจะสิ้นใจตามยามเธอครวญ

เมื่อเขาหมดเยื่อไยไม่สงสาร
รักเคยหวานกลมกล่อมกลิ่นหอมหวล
มาจืดจางร้างไปใจเรรวน
ใจจึงจวนเจียนขาดบาดอารมณ์

ยามเขารักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน
ครั้นยามชังน้ำตาลพาลว่าขม
เพราะรักเขาเราต้องยอมใจตรอมตรม
หากจะข่มดวงใจต้องไม่แคร์

ลืมเขาเถิดคนดีฟังพี่ว่า
ซับน้ำตากับอกพี่ไม่มีแผล
รอยแผลเก่าจะสนใจไฝ่ดูแล
ใช้รักแท้สมานใจให้คนงาม

แก้ว กรุงเก่า