อึดอัด ไม่เข้าใจ นั่งบ่น ไป เผื่อได้ผล
น้องนี้ แสนทุกข์ทน หมั่นไส้คน แต่งเก่งจัง
จังก้า ยืนหน้าบ้าน แบกด้ามขวาน คอยระวัง
สับแฉาะ ลงสักครั้ง กกหูพัง ต้องคลั่งตาย
ตายด้าน ฟุ้งซ่านนัก รู้ตัวจัก โมโหร้าย
เอะอะ อยากเตะควาย กลัวละอาย ขายหน้าเรา
เราเขา เข้าใจดี ได้เท่านี้ ดีเลิศเล่า
ไม่มี ใครชมเขลา สงสารเศร้า เราโง่เอง
พันทอง