หากเธอออกจากใจฉันได้แล้ว
ฉันจะแผ้วถางใจจนใสผ่อง
จะปัดกวาดเช็ดถูดูชวนมอง
ไว้รับรองคนใหม่ให้ดูแล
สล่าผิน
อย่าไล่กัน เลยหนา ยอดยาหยี
ดวงฤดี รักมั่น ฉันแน่วแน่
รักที่สุด อย่างไร ไม่ผันแปร
คือรักแท้ มอบให้ ไว้เพียงเธอ
รักแรกพบ สบพักตร์ ชักหวั่นไหว
ตาสบตา พาใจ คิดเพ้อเจ้อ
นอนหลับฝัน ตัวฉัน พลันละเมอ
เรียกหาเธอ ยอดรัก ปักฤดี
จากวันนั้น ถึงวันนี้ หลายปีผ่าน
รักยังคง ยืนนาน ซ่านสุขขี
แม้ไม่เคย เห็นหน้า แต่คุ้นดี
เสียงวจี ที่พร่ำ ร่ำพิไร
ยินสำเนียง เพียงเสียง ยังลุ่มหลง
ห่วงพะวง ถึงเธอ เพ้อไปใหญ่
นอนระทม ปวดร้าว ถึงทรวงใน
น้องนี้เป็น ไข้ใจ ใคร่ช่วยที
พันทอง
หากยังอยู่ห้องใจในจิตฉัน
ไยทิ้งกันไร้สุขทุกวันวี่
เปล่าให้เหงาเศร้านักหนักฤดี
หากยังมีรักอยู่อย่ารู้จร
จงเฝ้าห้องหัวใจอย่าให้เหงา
จงคอยเฝ้าเอาใจไม่ถ่ายถอน
จงปัดกวาดอุราด้วยอาวรณ์
อย่าแรมรอนจากไปทำใจตรม
สล่าผิน