ถ่านไฟเก่า มอดดับ จากใจฉัน
อย่ามาเติม น้ำมัน ไปให้ห่าง
ไม่หวนคืน กลับหลัง ไม่มีทาง
รักฉันจาง จืดแล้ว ขอแจวลา
ในเมื่อฉัน ตัดใจ ได้เด็ดขาด
เธอปรามาส ฉันไว้ ว่าไร้ค่า
มาบัดนี้ จะเติมเชื้อ เบื่อระอา
ขอเถิดหนา อย่าลวงล่อ พอกันที
พันทอง
ส่องกระจกยกหมายมองใบหน้า
ดูหางตาเริ่มย้อยรอยตี นหมี
ดูคอคางหว่างคิ้วรอยริ้วมี
ผมก็สีดอกเลาแสนเศร้าใจ
วันเวลาไม่เคยหยุดสุดตระหนก
มองกระจกทุกคืนสะอื้นไห้
ฟืนเริ่มมอดสิ้นแรงหมดแสงไฟ
จะหาใครดูแลยามแก่กาย
คิดถึงถ่านไฟเก่ายิ่งเศร้าหนัก
มาพบรักเก่าก่อนเมื่อตอนสาย
ถ่านไฟเก่าก้อนนั้นอันตราย
สามลูกชายน่ารัก...ผัวนักเลง