
ขอบคุณภาพจาก enchanted earth ครับ
จันทร์ดวงเก่ากับเงาใจ


จันทร์เอย.....
ทุกนาทีผ่านเลยเคยไห้หวน
ทุกวันคล้อยผ่านเลยเคยคร่ำครวญ
ทุกคืนล้วนซึมเศร้าร้าวรำพึง
อย่าเหงา........
เรามีเราใจเชื่อมเอื้อมไปถึง
เราต่างต้องใจกันอันลึกซึ้ง
เราคือหนึ่งของกันฉันรอคอย
เพียงเรา.......
รักและเข้าใจพลันกับบ่อยบ่อย
รักมาเยือนเติมใจมิใช่น้อย
รักจะค่อยผูกพันฉันสัญญา
เข้าใจ........
เธออยู่ในสายใยใฝ่ใจหา
เธอคือผู้แต้มฝันอันโสภา
เธอจะมาเติมใจให้พอดี
ให้ไว้........
แทนน้ำใจแทนรัก ณ ที่นี่
แทนวาจาจงรักและภักดี
แทนชีวีมอบไว้ให้แด่เธอ
จันทร์เอย........
เงาที่เคยอยู่ในใจเสมอ
เงาหนึ่งจันทร์บรรจบที่พบเจอ
เงาทักเธอแจ่มแจ้งแทนแสงจันทร์

รการตติ

อบอุ่น......
แสงละมุนนั้นใช่เพียงในฝัน
จับระบำรำร่ายสายสัมพันธ์
เกาะเกี่ยวกันกับดาวที่ราวฟ้า

ฝากปลายสายใยเส้นเป็นเกลียวถัก
มอบใจภักดิ์สอดสร้อยละห้อยหา
และมาลัยรุ้งดาวพราวนภา
โยงฟากฟ้าถึงกันมิผันลับ

คลื่นเห่....
เสียงลมเลวาบหวิวสยิวขับ
บรรเลงเพลงท้องน้ำงามระยับ
กระทบกับเงาจันทร์อันอำไพ

อ่อนหวาน.....
เพราะกลอนกานท์เจิดจรุงปรุงขานไข
หรือแอบอ้อนอ่อนหวานจากมานใคร
สลักใจจารึกมั่น....ดั่งสัญญา

แซมค่ะ


