ขอบคุณภาพจาก enchanted earth ครับ
จันทร์ดวงเก่ากับเงาใจ
จันทร์เอย.....
ทุกนาทีผ่านเลยเคยไห้หวน
ทุกวันคล้อยผ่านเลยเคยคร่ำครวญ
ทุกคืนล้วนซึมเศร้าร้าวรำพึง
อย่าเหงา........
เรามีเราใจเชื่อมเอื้อมไปถึง
เราต่างต้องใจกันอันลึกซึ้ง
เราคือหนึ่งของกันฉันรอคอย
เพียงเรา.......
รักและเข้าใจพลันกับบ่อยบ่อย
รักมาเยือนเติมใจมิใช่น้อย
รักจะค่อยผูกพันฉันสัญญา
เข้าใจ........
เธออยู่ในสายใยใฝ่ใจหา
เธอคือผู้แต้มฝันอันโสภา
เธอจะมาเติมใจให้พอดี
ให้ไว้........
แทนน้ำใจแทนรัก ณ ที่นี่
แทนวาจาจงรักและภักดี
แทนชีวีมอบไว้ให้แด่เธอ
จันทร์เอย........
เงาที่เคยอยู่ในใจเสมอ
เงาหนึ่งจันทร์บรรจบที่พบเจอ
เงาทักเธอแจ่มแจ้งแทนแสงจันทร์
รการตติ
อบอุ่น......
แสงละมุนนั้นใช่เพียงในฝัน
จับระบำรำร่ายสายสัมพันธ์
เกาะเกี่ยวกันกับดาวที่ราวฟ้า
ฝากปลายสายใยเส้นเป็นเกลียวถัก
มอบใจภักดิ์สอดสร้อยละห้อยหา
และมาลัยรุ้งดาวพราวนภา
โยงฟากฟ้าถึงกันมิผันลับ
คลื่นเห่....
เสียงลมเลวาบหวิวสยิวขับ
บรรเลงเพลงท้องน้ำงามระยับ
กระทบกับเงาจันทร์อันอำไพ
อ่อนหวาน.....
เพราะกลอนกานท์เจิดจรุงปรุงขานไข
หรือแอบอ้อนอ่อนหวานจากมานใคร
สลักใจจารึกมั่น....ดั่งสัญญา
แซมค่ะ