ส่งจดหมายจากปลายฟ้าหาเจ้าของ
ฉันนั่งร้องไห้ทุกครั้งที่นั่งเขียน
ความคิดถึงทำให้ใจวนเวียน
ต้องพากเพียรกว่าจะจบครบคำลา
งานลำบากยากไหมใครช่วยเหลือ
ถ้าหนาวเสื้อผ้าใส่ให้หนาหนา
สุขภาพเป็นอย่างไรใครนำพา
เรื่องหยูกยาเธอเอาไว้ใกล้ใกล้ตัว
ถ้าเธอเหงาเอากลอนหวานอ่านอีกหน
ถ้าสับสนกลอนปลอบใจไม่ปวดหัว
ส่วนกลอนเศร้าเอาทิ้งเสียอย่าเนียนัว
เพราะฉันกลัวน้ำตาหยดรดบทกลอน
อย่าแต่งกลอนนอนดึกฉันนึกห่วง
ถ้าเธอง่วงหลับฝันถึงฉันก่อน
เอาจดหมายที่ส่งให้ไว้หัวนอน
นั่นคือพรแห่งความรักมาทักทาย
ฉันนั่งร้องไห้ทุกครั้งที่นั่งเขียน
ความคิดถึงทำให้ใจวนเวียน
ต้องพากเพียรกว่าจะจบครบคำลา
งานลำบากยากไหมใครช่วยเหลือ
ถ้าหนาวเสื้อผ้าใส่ให้หนาหนา
สุขภาพเป็นอย่างไรใครนำพา
เรื่องหยูกยาเธอเอาไว้ใกล้ใกล้ตัว
ถ้าเธอเหงาเอากลอนหวานอ่านอีกหน
ถ้าสับสนกลอนปลอบใจไม่ปวดหัว
ส่วนกลอนเศร้าเอาทิ้งเสียอย่าเนียนัว
เพราะฉันกลัวน้ำตาหยดรดบทกลอน
อย่าแต่งกลอนนอนดึกฉันนึกห่วง
ถ้าเธอง่วงหลับฝันถึงฉันก่อน
เอาจดหมายที่ส่งให้ไว้หัวนอน
นั่นคือพรแห่งความรักมาทักทาย
จดหมายรักอ่อนอุ่นละมุนหวาน
เป็นกลอนกานท์ซึ้งใจไม่ห่างหาย
เก็บแนบทรวงหวงอยู่มิรู้คลาย
รักจากปลายฝั่งฟ้าส่งมาทัก
อย่าเป็นห่วง..ดวงใจ ไม่ลำบาก
รักเธอมากคือแรงใจได้ประจักษ์
ดั่งหยาดฝนชะโลมรื่นชื่นทรวงนัก
รับพรรักปกป้องในห้องจินต์
คิดถึงมากอยากให้รู้แม้อยู่ไหน
ใกล้หรือไกลใจหวนครวญถวิล
อย่าปล่อยน้องเหว่ว้าน้ำตาริน
หว่านลมลิ้นเพียงเชื่อเบื่อแล้วร้าง
เก็บจดหมายใต้หมอนน้องนอนหนุน
เชยกลิ่นกรุ่นกล่อมขวัญยันรุ่งสาง
จะฝันถึงพี่คนไกลไม่จืดจาง
แม้กายห่างมานแนบแอบชิดเธอ....
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
