โอ้ท่ายางลาไกลตอนใกล้รุ่ง
ตั้งหน้ามุ่งลงใต้เกือบใกล้ค่ำ
ถึงตัวน้องห่างไกลแต่ใจจำ
หวังชะอำขอพำนักพักพิงกาย
หาดชะอำสดสวยด้วยทรายขาว
น้ำตาพราวรักแรกแหลกสลาย
เคยร่วมก่อหวังวาดปราสาททราย
กลับทะลายหายสิ้นหมดชิ้นดี
ดั่งดอกรักหล่นร่วงจากพวงช่อ
เฝ้าเพียรก่อรักเก็บเจ็บเหลือที่
หาดชะอำช้ำใจไร้ไมตรี
เหมือนชีวีถูกถมจมทะเล
--natcha--
ตั้งหน้ามุ่งลงใต้เกือบใกล้ค่ำ
ถึงตัวน้องห่างไกลแต่ใจจำ
หวังชะอำขอพำนักพักพิงกาย
หาดชะอำสดสวยด้วยทรายขาว
น้ำตาพราวรักแรกแหลกสลาย
เคยร่วมก่อหวังวาดปราสาททราย
กลับทะลายหายสิ้นหมดชิ้นดี
ดั่งดอกรักหล่นร่วงจากพวงช่อ
เฝ้าเพียรก่อรักเก็บเจ็บเหลือที่
หาดชะอำช้ำใจไร้ไมตรี
เหมือนชีวีถูกถมจมทะเล
--natcha--