เขายังย้อยลงดินถวิลหา
ไยน้องลาเลือนลับดังดับสูญ
เห็นเขาย้อยทุกข์พี่ทวีคูณ
ยิ่งเพิ่มพูนเพราะน้องนั้นผิดสัญญา
นับแต่นี้คงใกล้การไกลห่าง
จะแรมร้างราโรยให้โหยหา
ดังเขาโขดโดดเดี่ยวเปลี่ยวเอกา
ใครจะมาเตือนให้รีบไปนอน
ยลเขาย้อยน้ำตาไหลบ่าย้อย
พอเคลื่อนคล้อยผ่านไปให้สังหรณ์
เขาย้อยคงเหมือนเราเฝ้าอาวรณ์
คืดจนค่อนคืนหาร่ำอาลัย
ดาว อาชาไนย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
