[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว]

       ความรักเปรียบ  น้ำผึ้ง  กึ่งมะระ
               หวานขมจะ  ปะปน  พาคนหลง
               วันนี้สุข  พรุ่งนี้ขื่น  มะรืนทรง
               ฉะนั้นจง  สังวร  ก่อนริรัก

                  มิมีใคร  ในปฐพี  นี้ดีพร้อม
               หัดรอมชอม  เหนียวแน่น  แทนแตกหัก 
               นำใจเขา  ใส่ใจเรา  เข้าฟูมฟัก
               ปัญหาหนัก  จักทุเลา  จนเบาบาง

                  อย่าเผลอด่วน  มอบใจ  แก่ใครหมด
               ควรออมอด  ส่วนหนึ่ง  ตรึงไว้บ้าง
               เกิดเรือรัก  ปุบปับ  ล่มอับปาง
               ยังเหลือทาง  รองรับ  ซับแผลใจ

                  การพบพาน  อุปสรรค  ใช่หนักหนา
               เร่งเยียวยา  ปรับปรุง  มุ่งแก้ไข
               จะสุขบ้าง  ทุกข์บ้าง  ช่างปะไร
               ดีกว่าไม่  รู้จัก  รสรักเลย

                  อกหัก  สักกี่ครั้ง  ยังยิ้มได้
               พอนานไป  คุ้นเคย  ก็เฉยเฉย
               บางคู่เหมือน  จนตรอก  สิ้นงอกเงย
               กลับลงเอย  มั่นเหมาะ  เพราะรักจริง
                     
                    สุนทรวิทย์   









ความรักนั้น    พาใจ    ใฝ่ฝันหา
รักบังตา    คลุ้มคลั่ง    ดั่งผีสิง
ยกคำหวาน    พรรณนา    มาอ้างอิง
แสนเพริดพริ้ง    พริ้มพราย    สบายใจ

ตอนจีบกัน   วาจา  หวานเป็นหนึ่ง
เขาคิดถึง   ตัวเอง   นะรู้ไหม
ตอนเที่ยงนี้   ทานข้าว  กับอะไร
อยู่กับใคร   อย่านอกใจ   นะตัวเอง

พอสิ้นรัก  ความหวัน   พรันหมดหาย
เริ่มโวยวาย   ใช้วาจา  ด่าข่มเหง
จากคนดี    ก็เห็น  เป็นนักเลง
ไม่ยำเกรง   สู้รบ   ตบตีกัน



กวีน้อย   ลุ่มน้ำยาว

[/b]