ใกล้สว่างแล้วหนอนวนน้องพี่
นวนฤดีในอ้อมกอดที่หลับฝัน
พรุ่งนี้หนาพี่ต้องลาน้องนวนจันทร์
ไปทหารผ่านศึกหนาที่ชายแดน
ขอให้น้องอยู่ทางนี้ดูแลลูก
ความพันธ์ผูกรักนี้มิได้หวั่น
ต้องไปรบศัตรูแลกซีวัล
ขอให้ทางนี้นั้นน้องอดทน
พี่เป็นรั่วป้องปัดของชายชาติ
แม้มิอาจให้ใครมาหยามหวั่น
พี่จะขอลาเแล้วแก้วนวนจันทร์
หากซีวันไม่สิ้นจะกลับมา
ผมจบ ป 4แต่งไม่เก่งเท่าไหร่ภาษา ถ้าผิดตรงไหนพี่ๆช่วยบอกด้วยนะครับ จาก ใจ ร ป ภ
นวนฤดีในอ้อมกอดที่หลับฝัน
พรุ่งนี้หนาพี่ต้องลาน้องนวนจันทร์
ไปทหารผ่านศึกหนาที่ชายแดน
ขอให้น้องอยู่ทางนี้ดูแลลูก
ความพันธ์ผูกรักนี้มิได้หวั่น
ต้องไปรบศัตรูแลกซีวัล
ขอให้ทางนี้นั้นน้องอดทน
พี่เป็นรั่วป้องปัดของชายชาติ
แม้มิอาจให้ใครมาหยามหวั่น
พี่จะขอลาเแล้วแก้วนวนจันทร์
หากซีวันไม่สิ้นจะกลับมา
ผมจบ ป 4แต่งไม่เก่งเท่าไหร่ภาษา ถ้าผิดตรงไหนพี่ๆช่วยบอกด้วยนะครับ จาก ใจ ร ป ภ
น้องภูมิใจที่มีพี่เป็นคู่ชื่น
พี่หยัดยืนสู้เพื่อชาติไม่เคยหวั่น
ยังรักมั่นเผ้ารอคอยทุกคืนวัน
รอพี่นั้นคืนกลับมาสู่บ้านเรา
*******************************
ลมหนาวมาครานี้ไร้ไออุ่น
กอดละมุนที่เคยกล่อมให้คลายเหงา
เหลือเพียงเงาน้ำตาที่บางเบา
คิดถึงเหล่าทหารกล้าอยู่ชายแดน
********************************
ฝากจดหมายสีชมพูใส่ความรัก
ที่สลักความผูกพันอันเหลือแสน
ส่งให้ถึงแฟนที่รัก ณ ชายแดน
มิคลอนแคลนยังห่วงหาและอาทร
********************************
เขียนเป็นกลอนด้วยรักและคิดถึง
ใจคะนึงถึงพี่มิอาจถอน
จะกินนอนอย่างไรใจอาวรณ์
ค่อยๆผ่อนยามเหนื่อยล้าต้องอดทน
********************************
บนหนทางแสนไกลในวันนี้
พี่คนดีไม่ต้องห่วงและสับสน
อย่ากังวลเลยพี่ยาน้องจะทน
กี่แดดฝนน้องจะรอพี่กลับมา
*********************************