.jpg)
๐ ขลุ่ยขับขาน หวานดัง ยังไพเราะ
นกกระยาง ย่างเหยาะ เกาะไม้ใหญ่
จั๊กจั่น หรีดร้อง ก้องพงไพร
คนเศร้าใจ หลงเพ้อ เก้อเดียวดาย
๐ เฝ้ารอวัน กลับคืน ชื่นดวงจิต
เฝ้าครุ่นคิด สุดซึ้ง คนึงหมาย
อาทิตย์ดับ ลับลง คงมิวาย
ฝันสลาย เจ็บปวด รวดร้าวทรวง
......คุณพันทอง
๐ เสียงขลุ่ยเคล้าความในจากใครหนอ
สำเนียงคลอคล้ายคลาว่าห่วงหวง
กระดกเอื้อนเคลื่อนครูดั่งพูพวง
ปานว่าดวงใจดิ้นดุจจินต์พัง
๐ เสมือนหนึ่งซ่อนนัยหทัยกรุ่น
น้ำตาอุ่นปริ่มนองทั้งสองฝั่ง
ค่อยค่อยไหลหล่นเลื่อนเขื่อนพนัง
ก่อนหยดหลั่งไหลนองคลองน้ำตา
๐ รัตติกาลเคลื่อนคล้อย ลมลอยแผ่ว
สำเนียงแจ้ว เจื้อยอยู่ หมู่ปักษา
ทิวไผ่เอน โอนไหว ที่ปลายนา
ใจเหว่ว้า อาดูร ครุ่นคำนึง
..... คุณสุนันยา
๐ สะกดทรวงดวงใจให้ไหวหวั่น
เกินจะกลั้นอั้นจิตด้วยคิดถึง
ขลุ่ยยังคงครวญพลิ้วหวิวอื้ออึง
ดั่งคำซึ้งหวานแว่วแผ่วเวียนวน
๐ คงเพราะความคิดถึงคนึงหา
จึงพัดพาความหลังอีกครั้งหน
มาตอกย้ำคำซึ้งจากหนึ่งคน
ที่หวานล้นคำรักก่อนหักไกล
๐ หรือ..ด้วยเหตุไฉนมิใคร่รู้
ทำให้ผู้ผิวเป่าเขาหวั่นไหว
แต่อกนี้ได้ยินแทบสิ้นใจ
ด้วยความนัย..ยังหวง..ห่วงกานดา..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
