ผมเป็นคนหนึ่งที่ไม่เคยสนใจว่าจะได้คะแนนจากใครมากน้อยเท่าใด
และไม่เคยรู้เลยว่าดาวสีอะไรหมายความว่าอะไร
ไม่เคยคิดว่าตนเองเป็นกวี
บอกตัวเองว่าเป็นนักกลอน
ไม่ได้วัดความสามารถของตนว่ามีคะแนนมากน้อย
แต่วัดความสามารถจากเพื่อนนักกลอนที่พอใจอ่านกลอนของผม
ฉะนั้นผมจะดูที่มีนักกลอนมาอ่านกลอนของผมมากน้อยเพียงใด
เมื่อมีนักกลอนอ่านกลอนของผมน้อย ก็แสดงว่ากลอนของผมไม่เพราะ
เห็นชื่อผมแล้วไม่อยากอ่านกลอนเลย ซึีงผมควรจะรู้ตัวเองดี
ผมจึงขอลาบ้านกลอนไทยไปก่อน
อาจารย์ดาวครับ
หลังจากที่เราได้พบกันในเวบแห่งหนึ่ง(ที่ผมชื่นชอบมากๆ)
ได้รู้สึกรัก นับถือ และคุ้นเคย พร้อมทั้งคุณสล่าผินและน้องๆอีกหลายคน
พอมาเจอกันที่เวบนี้อีก ก็ชื่นใจที่ได้อ่านงานของพวกเราอีก
แต่เสียดายที่ไม่ค่อยมีเวลาว่างมากเหมือนเมื่อก่อน
อย่าเพิ่งไปไหนเลยนะครับ อยู่เป็นเพื่อนกันก่อน
ให้กำลังใจน้องๆหลานๆที่เข้ามาใหม่ๆกัน
เพื่อสืบสานวงการกลอนของเราให้ยั่งยืนต่อๆไป
และให้บ้านกลอนไทยของเราเป็นที่พักผ่อนหย่อนใจ
เป็นที่พบปะสังสรรค์ ต่อกลอนกันสนุกๆต่อไปเถิดนะครับ
"ปรางค์ สามยอด"