นั่งคนเดียวมองฟ้า...บนชิงช้าตัวเก่า
กอดตัวเองเบาเบา...อย่างน่าสงสาร
ณ ตรงนี้ที่ฉันเหงา...เศร้ากว่าเมื่อวาน
เพียงสายลมพัดผ่าน...ก็ทรมานกว่าทุกวัน
อธิษฐานกับดวงดาว...ที่พร่างพราวบนราวฟ้า
ขอพรให้ความอ่อนล้า...จงเป็นเพียงฝัน
ขอให้คืนนี้...ลืมสักที...คนที่ไม่รักกัน
ขอให้แสงแห่งจันทร์...ช่วยลบความผูกพันของเรา
. . . ไ ด้ ไ ห ม . .
. ด ว ง จั น ท ร์ เ จ้ า ข า. . .
ลูกเหนื่อยและอ่อนล้า...กับความเหงา
ไม่อยากคิดถึงใครให้หัวใจยิ่งเศร้า
ขอจันทร์ช่วยให้ลืมเค้า...ลืมเรื่องเก่า ๆ สักที
กอดตัวเองเบาเบา...อย่างน่าสงสาร
ณ ตรงนี้ที่ฉันเหงา...เศร้ากว่าเมื่อวาน
เพียงสายลมพัดผ่าน...ก็ทรมานกว่าทุกวันอธิษฐานกับดวงดาว...ที่พร่างพราวบนราวฟ้า
ขอพรให้ความอ่อนล้า...จงเป็นเพียงฝัน
ขอให้คืนนี้...ลืมสักที...คนที่ไม่รักกัน
ขอให้แสงแห่งจันทร์...ช่วยลบความผูกพันของเรา
. . . ไ ด้ ไ ห ม . .
. ด ว ง จั น ท ร์ เ จ้ า ข า. . . ลูกเหนื่อยและอ่อนล้า...กับความเหงา
ไม่อยากคิดถึงใครให้หัวใจยิ่งเศร้าขอจันทร์ช่วยให้ลืมเค้า...ลืมเรื่องเก่า ๆ สักที
เอ-มิ-กา
มาเหงาเป็นเพื่อนน้องนะเนี่ย หุหุ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
