มีแต่เสียงคร่ำครวญชวนครวญคร่ำ
มีแต่คำหวนไห้ร่ำไห้หวน
มีแต่ครุ่นครวญคิดยิ่งคิดครวญ
มีแต่จวนจรจบจำจบจร
รู้ว่าไกลสุดกู่คงกู่สุด
รู้ว่านุชหลอนหลอกไยหลอกหลอน?
รู้ว่าถูกรอนลิดสิทธิ์ลิดรอน
รู้ว่าอรทิ้งทอดเธอทอดทิ้ง
เพราะหวงฟ้าแสนสวยด้วยสวยแสน
เพราะหวงแหนยิ่งรักด้วยรักยิ่ง
เพราะหวงเจ้าอิงแอบให้แอบอิง
เพราะหวงจริงใจมอบยอมมอบใจ
คงเป็นวันสิ้นสุดจึงสุดสิ้น
คงเป็นจินต์ไห้โหยระโหยไห้
คงเป็นเพียงใยเยื่อขาดเยื่อใย
คงเป็นใจรอหวังสิ้นหวังรอ
รื่นลำนำหวานถ้อยหลงถ้อยหวาน
รื่นสราญต่อคำร่างคำต่อ
รื่นในศิลป์คลอเคล้านั่งเคล้าคลอ
รื่นในข้องามงดศิลป์งดงาม
ฤดีเอยปลื้มสุขช่างสุขปลิ้ม
ฤดีลืมท่ามทุกข์สุขทุกท่าม
ฤดีเบายามโมงหมุนโมงยาม
ฤดีหวามในทรวงล่วงทรวงใน
มีนิมิตลึกล้ำเกินล้ำลึก
มีสำนึกใสวาวแวววาวใส
มีรุ้งสวยใยโยงโค้งโยงใย
มีฤทัยเปรมปรีดิ์อย่างปรีดิ์เปรม
เธอมาจากฟ้าฟากหรือฟากฟ้า
เธองามตาเกษมสุขสุขเกษม
เธอเป็นใครเอมอิ่มมากอิ่มเอม
เธอหงส์เหม!กวินดาว..ดาวกวิน..
ระนาดเอก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
