มีแต่เสียงคร่ำครวญชวนครวญคร่ำ
มีแต่คำหวนไห้ร่ำไห้หวน
มีแต่ครุ่นครวญคิดยิ่งคิดครวญ
มีแต่จวนจรจบจำจบจร
รู้ว่าไกลสุดกู่คงกู่สุด
รู้ว่านุชหลอนหลอกไยหลอกหลอน?
รู้ว่าถูกรอนลิดสิทธิ์ลิดรอน
รู้ว่าอรทิ้งทอดเธอทอดทิ้ง
เพราะหวงฟ้าแสนสวยด้วยสวยแสน
เพราะหวงแหนยิ่งรักด้วยรักยิ่ง
เพราะหวงเจ้าอิงแอบให้แอบอิง
เพราะหวงจริงใจมอบยอมมอบใจ
คงเป็นวันสิ้นสุดจึงสุดสิ้น
คงเป็นจินต์ไห้โหยระโหยไห้
คงเป็นเพียงใยเยื่อขาดเยื่อใย
คงเป็นใจรอหวังสิ้นหวังรอ