ยามนภา มืดมัว สลัวแสง
ดั่งพี่แกล้ง หลบหน้า คราไม่ปลี้ม
เอ่ยคำลา อาลัย น้ำตาซึม
ไม่เคยลืม ความหลัง ครั้งเก่ามา
ยังจำมั่น ตรึงตรา ครานอนแนบ
เคยอิงแอบ ซอกใจ ใฝ่ฝันหา
คิดคำนึง รัญจวน ป่วนอุรา
ปรารถนา เพียงพี่ นี้ผู้เดียว
เฝ้าหลงรัก ซื่อตรง พะวงหนัก
ยามหลับตา ช้ำนัก จักโดดเดี่ยว
อันความรัก ตัดขาด ยากจริงเชียว
หักใจเลี้ยว หลีกหลบ ยังพบเจอ
เหมือนดั่งโชค ชะตา มากลั่นแกล้ง
เหมือนเสแสร้ง ช้ำนัก รักล้นเอ่อ
จำตัดขาด เยื่อใย ใจละเมอ
ยิ่งพร่ำเพ้อ ถึงพี่ ทุกวี่วัน
พันทอง
ดั่งพี่แกล้ง หลบหน้า คราไม่ปลี้ม
เอ่ยคำลา อาลัย น้ำตาซึม
ไม่เคยลืม ความหลัง ครั้งเก่ามา
ยังจำมั่น ตรึงตรา ครานอนแนบ
เคยอิงแอบ ซอกใจ ใฝ่ฝันหา
คิดคำนึง รัญจวน ป่วนอุรา
ปรารถนา เพียงพี่ นี้ผู้เดียว
เฝ้าหลงรัก ซื่อตรง พะวงหนัก
ยามหลับตา ช้ำนัก จักโดดเดี่ยว
อันความรัก ตัดขาด ยากจริงเชียว
หักใจเลี้ยว หลีกหลบ ยังพบเจอ
เหมือนดั่งโชค ชะตา มากลั่นแกล้ง
เหมือนเสแสร้ง ช้ำนัก รักล้นเอ่อ
จำตัดขาด เยื่อใย ใจละเมอ
ยิ่งพร่ำเพ้อ ถึงพี่ ทุกวี่วัน
พันทอง
ฟังคำปลื้ม ลืมลง ยังสงสัย
คงถูกใคร ใส่เสน่ห์ จึงเหหัน
ถึงลืมลง ปลงใจ ไร้สัมพันธ์
ตัดขาดกัน สะบั้นรัก สิ้นภักดี
เขาไม่รัก หักใจ ใช่เราผิด
วอนพินิจ พิศความ ตามวิถี
อย่าให้ทุกข์ คุกคาม หยามทวี
ยังมากมี ที่รัก ให้พักใจ.../
บูรพาท่าพระจันทร์
คงถูกใคร ใส่เสน่ห์ จึงเหหัน
ถึงลืมลง ปลงใจ ไร้สัมพันธ์
ตัดขาดกัน สะบั้นรัก สิ้นภักดี
เขาไม่รัก หักใจ ใช่เราผิด
วอนพินิจ พิศความ ตามวิถี
อย่าให้ทุกข์ คุกคาม หยามทวี
ยังมากมี ที่รัก ให้พักใจ.../
บูรพาท่าพระจันทร์