ยามแสงทองส่องฟ้านภาแจ่ม
คืนเดือนแรมผ่านมาอุราหวั่น
ยังนึกถึงสองเราเฝ้าผูกพัน
มองตากันทุกครั้งยังห่วงใย
เคยเติมรักต่อกันเมื่อวันก่อน
เราเคยนอนเคียงคู่ดูสดใส
มาวันนี้น้องห่างจางจากใจ
สิ้นเยื่อใยพันผูกถูกทอดทิ้ง
คงเป็นกรรมทำไว้ในชาติก่อน
กรรมหวนย้อนบรรจบพบน้องหญิง
ให้รักเธอเผลอมองจ้องแอบอิง
แล้วทุกสิ่งว่างเปล่าเศร้าเหลือทน
ขอให้เธอไปดีและมีสุข
หมดความทุกข์จากพี่ที่สับสน
อนาคตก้าวไกลอย่าร้อนรน
บอกหน้ามนว่ารักไม่อยากลืม
ยามนภา มืดมัว สลัวแสง
ดั่งพี่แกล้ง หลบหน้า คราไม่ปลี้ม
เอ่ยคำลา อาลัย น้ำตาซึม
ไม่เคยลืม ความหลัง ครั้งเก่ามา
ยังจำมั่น ตรึงตรา ครานอนแนบ
เคยอิงแอบ ซอกใจ ใฝ่ฝันหา
คิดคำนึง รัญจวน ป่วนอุรา
ปรารถนา เพียงพี่ นี้ผู้เดียว
เฝ้าหลงรัก ซื่อตรง พะวงหนัก
ยามหลับตา ช้ำนัก จักโดดเดี่ยว
อันความรัก ตัดขาด ยากจริงเชียว
หักใจเลี้ยว หลีกหลบ ยังพบเจอ
เหมือนดั่งโชค ชะตา มากลั่นแกล้ง
เหมือนเสแสร้ง ช้ำนัก รักล้นเอ่อ
จำตัดขาด เยื่อใย ใจละเมอ
ยิ่งพร่ำเพ้อ ถึงพี่ ทุกวี่วัน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
