รู้นะตัว หัวใจ รอใครอยู่
อยากร้องกู่ ออกไป ใช่ไหมหนา
ได้แต่มอง จ้องพักตร์ ชักระอา
ดูประหนึ่ง ซึ่งว่า จะบ้าตาย
มองนภา ว่าไป ก็ไร้เมฆ
ราวกับเสก มนตรา เคลื่อนคลาหาย
ผลที่สุด นุชนั้น มิผันกลาย
ให้พี่ชาย คลายเศร้า เห่าเครื่องบิน.../
บูรพาท่าพระจันทร์
อยากร้องกู่ ออกไป ใช่ไหมหนา
ได้แต่มอง จ้องพักตร์ ชักระอา
ดูประหนึ่ง ซึ่งว่า จะบ้าตาย
มองนภา ว่าไป ก็ไร้เมฆ
ราวกับเสก มนตรา เคลื่อนคลาหาย
ผลที่สุด นุชนั้น มิผันกลาย
ให้พี่ชาย คลายเศร้า เห่าเครื่องบิน.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ทั้งตัว และหัวใจ ยกให้พี่
ทุกนาที มีให้ ใช่บ้าบิ่น
ยังรักเดียว เหนียวแน่น เปรียบแผ่นดิน
เหมือนเมฆิน รักฟ้า ยามราตรี
มองนภา ฟ้ากว้าง ขวางทางรัก
อย่าหวั่นนัก รักเรา เคล้าสุขขี
ไม่ต้องเห่า ต้องหอน วอนคนดี
มารับรัก ขวัญชีวี เพราะมีใจ
พันทอง