บทละคร ของเรา เรากำหนด
เล่นตามบท ตามตอน ไม่ช่อนเร้น
บทดีชั่ว เมามัว และลำเค็ญ
ต่างวาระ เวรกรรม ที่ทำมา
แต่บางที ชีวิตจริง ยิ่งกว่านั้น
เล่นแบ่งแยก สีสัน กันมากหน้า
เล่นชิงดี ชิงเด่น เห็นกับตา
ใครขัดแข้ง ขัดขา ก้นด่าไป
บางครั้งเล่น ถึงขั้น กันเลยเถิด
เล่นเตลิด เกินเลย เคยเห็นไหม
เพื่อนพวกพ้อง ปกป้อง กันเข้าไป
แม้จะเหยียบ ย่ำใคร ไม่เคยแคร์
หันมามอง ตัวเรา เศร้าดวงจิต
บทละคร ถูกขีด กรีดเป็นแผล
คงเป็นเวร เป็นกรรม ช้ำดวงแด
ได้รับแต่ บทเศร้า เคล้าน้ำตา
พันทอง