Re: ...คิดถึงครูไทยทั้งในอดีตและปัจจุบัน...
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 04:08:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ...คิดถึงครูไทยทั้งในอดีตและปัจจุบัน...  (อ่าน 24396 ครั้ง)
sunthornvit
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 777
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,076



« เมื่อ: 15 มกราคม 2012, 03:54:PM »



เคยได้ท่องบทนี้คะ : รามเกียรติ์ ตอน "พระลักษมณ์ต้องหอกโมกขศักดิ์"

บัดนั้น
พระยาพิเภกยักษี
เห็นพระองค์ทรงโศกโศกี
อสุรีกราบลงกับบาทา
ทูลว่าพระลักษณ์สุริยวงศ์
ยังไม่ปลงชีวังสังขาร์
อันโมกขศักดิ์อสุรา 
พรหมาประสิทธิ์ประสาทไว้
ทรงอานุภาพฤทธิรุทร 
ต้องใครจะฉุดนั้นไม่ไหว
แต่มียาคู่หอกชัย 
ให้ไว้สำหรับแก้กัน
แม้นละไว้จนรุ่งราตรี 
ต้องแสงพระระวีจะอาสัญ
ขอให้ลูกพระพายเทวัญ
ไปห้ามพระสุริยันในชั้นฟ้า
อย่าเพ่อรีบรถบทจร 
ข้ามยุคนธรภูผา
แล้วให้ไปเก็บตรีชวา 
ทั้งยาชื่อสังขรณี
ยังเขาสรรพยาบรรพต 
ปรากฏอยู่ยอดคีรีศรี
กับปัญจมหานที 
สรรพยาทั้งนี้มาให้ทัน
แม้นว่าได้บดชโลมลง 
องค์พระอนุชาไม่อาสัญ
จะดำรงคงชีพชีวัน 
หอกนั้นก็จะหลุดขึ้นมา
พันทอง
[/b][/font][/size][/color]

[/quote]

เข้าไปในถ้ำโอ้ลูกเขย
พ่อเจ้าลูกเอ๋ยงามนักหนา
น้อยหรือรูปร่างเหมือนเทวดา
หน้าตาจิ้มลิ้มพริ้มเพรา

ผิวเนื้อเรื่อเรืองเหลืองอ่อน 
ดั่งทองธรรมชาติหล่อเหลา
ฟ้าผิอกเอ๋ยลูกเขยเรา
งามจริงแล้วเจ้านางมณฑา(สังข์ทอง)

น้องพันทองเก่งมากจำได้ยาว ผมจำได้แค่สั้นๆครับ

สุนทรวิทย์

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

บูรพาท่าพระจันทร์, กังวาน, ♥หทัยกาญจน์♥, panthong.kh, รพีกาญจน์, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s