[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

       

  เหม่อมอง  เมฆินทร์  ที่บินว่อน
         ฟุ้งขจร  ร่อนเร่  เขียนเวหา
         ปรากฏภาพ  อัศจรรย์  อันตื่นตา
   แปลงมายา  ซ้อนซับ  นับหมื่นพัน
         
         สนธยา  เมฆี  งามลี้ลับ
         มองราวกับ  มีห้วง  สรวงสวรรค์
               ซ่อนมวลหมู่  นางฟ้า  วิลาวัณย์
               รอให้ฉัน  เลือกเฟ้น  เป็นคู่นอน
   
         มโนภาพ  อาบใจ  ให้ฟุ้งซ่าน
         อุปาทาน  ลามทึ้ง  ถึงอัปสร
         เคลิบเคลิ้มตาม  ลมแล้ง  แห่งอัมพร
         ประสาทหลอน  ลืมตัว  ไปชั่วพัก

        สายลมแรง  กวาดมา  นภาเปิด
               เมฆเตลิด  ผายผัน  พลันประจักษ์
               มิมีสิ่ง  ซ่อนเร้น  เช่นทึกทัก
               เกิดภาพลักษณ์  ด้วยอ่อนไหว  ในกมล
            
     จิตใจคน  เรรวน  ปรวนแปรยิ่ง
         ไม่เคยนิ่ง  กลับกลาย  คล้ายลมฝน
         อยู่เหนือการ  บังคับ  ยับยั้งตน
         ยุ่งสับสน  กว่าเมฆี  ที่เลื่อนลอย
    สุนทรวิทย์

จิตนาการ เหลือหลาย พี่ชายฉัน
คงถึงขั้น หาหมอ รอน้องหน่อย
ศรีธัญญา พาไป พี่จงคอย
อย่าพึ่งปล่อย จิตใจ ให้ปรวนแปร

น้องบอกแล้ว ยาหมอ ทานให้หมด
มัวนั่งกด หน้าคอม อยู่แน่แน่
ข้าวอาหาร หยูกยา ไม่มาแล
เมามัวแต่ แต่งกลอน อ้อนทุกวัน

จนอาการ ของเก่า เล่ากำเริบ
อย่าไปรำ เชิ้บเชิ้บ เข้านะนั่น
เดี๋ยวชาวบ้าน เขารู้ มาดูกัน
ต้องอับอาย ขายหน้าพลัน ทั้งอำเภอ
พันทอง