สู่สงคราม สนามรัก ประจักษ์จิตต์
อย่าได้คิด อมิตรเป็น เช่นเพื่อนผอง
ต่างตั้งจิตต์ คิดเชือด จนเลือดนอง
เพื่อสนอง ต้องกมล ของตนไป
ยามโรมรัน นั้นแน่ ได้แผลกลับ
บางครั้งดับ ลับชี- วิตักษัย
เปรียบก็เห็น เช่นยาม สงครามใจ
ไม่ว่าใคร ก็ใคร ต้องใจตรม
หากคิดได้ สบายจิตตต์ เรื่องผิดหวัง
ควรปลงฝัง ขังไว้ ให้สาสม
อย่าได้ดื้อ ถือสา เป็นอารมณ์
ย่อมภิรมย์ สมรัก เข้าสักวัน.../
บูรพาท่าพระจันทร์
อย่าได้คิด อมิตรเป็น เช่นเพื่อนผอง
ต่างตั้งจิตต์ คิดเชือด จนเลือดนอง
เพื่อสนอง ต้องกมล ของตนไป
ยามโรมรัน นั้นแน่ ได้แผลกลับ
บางครั้งดับ ลับชี- วิตักษัย
เปรียบก็เห็น เช่นยาม สงครามใจ
ไม่ว่าใคร ก็ใคร ต้องใจตรม
หากคิดได้ สบายจิตตต์ เรื่องผิดหวัง
ควรปลงฝัง ขังไว้ ให้สาสม
อย่าได้ดื้อ ถือสา เป็นอารมณ์
ย่อมภิรมย์ สมรัก เข้าสักวัน.../
บูรพาท่าพระจันทร์
สนามรัก น้องนั้น ยังไม่เก่ง
พี่บูรฯเจ๋ง หรือไม่ สอนให้ฉัน
เป็นอาจารย์ ให้หน่อย ตอนโรมรัน
ถ้าจะฟัน ไม่ต้อง น้องทำเอง
ลงสู้ศึก สนามรัก มักไม่รอด
ยกเดียวจอด ทุกที เพราะไม่เก่ง
อยากจะมี พี่เลี้ยง ช่วยบรรเลง
จะได้เก่ง แกร่งกล้า ท้าประลอง
จึงได้แต่ เมียงมอง จดจ้องอยู่
ไม่กล้าสู้ เพราะกลัว จะมัวหมอง
ถ้าพี่นั้น มาช่วย สมใจปอง
จะสนอง คุณพี่ นี้เต็มเปา
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
