แว่วคำหวาน กานท์กลอน มาอ้อนหญิง
อ่อนละมุน อุ่นยิ่ง เกินคำขาน
ดั่งฝนทิพย์ ชะโลมใจ ให้เบิกบาน
สาวหน้าหวาน คนที่ใช่ อยู่ไหนเธอ...
คงจะเป็น พี่พูนสุข สาวยุคใหม่
ถ้อยวลี ซึ้งใจ จนใฝ่เผลอ
งามน้ำคำ เธอจาร กานท์ปรนเปรอ
อาจเป็นเธอ น่ารัก สาวนักกลอน
หรือเป็นพี่ พันทอง นามก้องฟ้า
เสน่หา มัดใจ เกินไถ่ถอน
ที่เธอรัก ห่วงหา เฝ้าอาทร
ถึงกับเพ้อ วิงวอน แอบซ่อนรัก
ยังมีท่าน พรายม่าน กวีบรรเจิด
วรรณกรรม ล้ำเลิศ ยากหาญหัก
เอ๊ะ ! หรือเธอ หลงมนต์ กลทุกวรรค
ที่ท่านพรายฯ เฝ้าถัก มาทักทาย...
จะ พ.ไหน ขอให้รัก สมัครสมาน
ขอให้มาน สมจิต ดั่งคิดหมาย
ได้เคียงครอง สองสนิท แนบชิดกาย
ตราบวันวาย ขอให้อยู่ คู่บ้านกลอน....
ซ. แซมค่ะ
แซมขออภัย พี่พูนสุข, พี่พันทอง และ ท่านพรายม่าน
ที่แซมแอบอ้าง นำชื่อท่านทั้งสาม มาใช้ในกลอนแซม..
(เพราะรักนะคะ..)
มิใช่พ.พรายม่าน ดังขานไข
และมิใช่ พ.พันทอง ปองสมร
มิใช่พ.พูนสุข ทุกบทตอน
แต่เป็น พ.พังพอน เขาค่อนงาม
เพราะรูปร่าง โสภา น่าลุ่มหลง
โฉมอนงค์ อายุ ลุเลขสาม
ไม่ต้องเดา ว่าเป็นใคร ไม่ต้องตาม
เจ้านงราม สมหญิง ทุกสิ่งแท้
จึงปักใจ ให้รัก เขาหนักหนา
สาวผ่านตา คนไหน ไม่แยแส
รักเพียง พ. หนึ่งเดียว ยึดเหนี่ยวแด
รักมากแม้ เพียงใด ให้น้อง พ.
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
