.jpg)
นั่งรถผ่านริมรั้ว หัวสะพาน
ลูกเล็กเด็กหลานคนบ้านไหน
ยิ้มหัวเราะเพราะทุ้ม นุ่มละไม
ยื่นมือไม้กวักไกวโบกใบไม้
ดวงตาเล่า เจ้าหมายมองปลายกิ่ง
ท่าทางคล้ายค่างลิง ไม่นิ่ง ,ไหว-
เคลื่อนอิริยาบถ ปรากฏ,ไว
อยู่ท่ามกลางพงไพร วิไลตา
มือหนึ่งคว้ากิ่งก้านเพียรควานยอด
อีกมือหนึ่งสวมสอดกอดต้นหนา
กล่าวบอกน้องเอ่ยเอื้อนอย่าเชือนช้า
กลางถุงผ้ารับผักไป ให้แม่ปรุง
นั่น! ยอดดอก มะกอก-ค่า น่าถนอม
ใบลู่พร้อมยอมมือที่ยื้อยู่ง
หมายผักเอื้อเจือจาน, ย่านคลองคุ้ง
ไว้ลิ้มรสถึงวันพรุ่ง คราวรุ่งเยือน
เลิกใส่ใจ เทศกาลงานวันเด็ก
ต้นขี้เหล็ก ,ยังคอย ดอกลอยเกลื่อน
โบกลมไกวไหวไหวดั่งคล้ายเตือน
เจ้าหนูอย่าอิดเอื้อน รีบเก็บกัน
หนึ่งมื้อของอาหารงานครัวแม่
แม้ปรุงแค่ผักยอด ก็อิ่มขวัญ
ช่วยก่อร่างสร้างเนื้อ เกื้อชีวัน
เท่านี้ที่มีกัน ก็สุขแล้ว
ลูกเล็กเด็กหลานคนบ้านไหน
ยิ้มหัวเราะเพราะทุ้ม นุ่มละไม
ยื่นมือไม้กวักไกวโบกใบไม้
ดวงตาเล่า เจ้าหมายมองปลายกิ่ง
ท่าทางคล้ายค่างลิง ไม่นิ่ง ,ไหว-
เคลื่อนอิริยาบถ ปรากฏ,ไว
อยู่ท่ามกลางพงไพร วิไลตา
มือหนึ่งคว้ากิ่งก้านเพียรควานยอด
อีกมือหนึ่งสวมสอดกอดต้นหนา
กล่าวบอกน้องเอ่ยเอื้อนอย่าเชือนช้า
กลางถุงผ้ารับผักไป ให้แม่ปรุง
นั่น! ยอดดอก มะกอก-ค่า น่าถนอม
ใบลู่พร้อมยอมมือที่ยื้อยู่ง
หมายผักเอื้อเจือจาน, ย่านคลองคุ้ง
ไว้ลิ้มรสถึงวันพรุ่ง คราวรุ่งเยือน
เลิกใส่ใจ เทศกาลงานวันเด็ก
ต้นขี้เหล็ก ,ยังคอย ดอกลอยเกลื่อน
โบกลมไกวไหวไหวดั่งคล้ายเตือน
เจ้าหนูอย่าอิดเอื้อน รีบเก็บกัน
หนึ่งมื้อของอาหารงานครัวแม่
แม้ปรุงแค่ผักยอด ก็อิ่มขวัญ
ช่วยก่อร่างสร้างเนื้อ เกื้อชีวัน
เท่านี้ที่มีกัน ก็สุขแล้ว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
