แอบรักเธอ เพ้อฝัน ทุกวันวี่
ทุกเวลา นาที ที่คิดถึง
มองรูปเธอ ครั้งใด ใจคะนึง
ความคิดถึง ซาบซ่าน หวานวิญญา
รักนะรัก รักมาก พูดจากจิต
ที่มันคิด ถึงเธอ พร่ำเพ้อหา
ทุกคืนวัน ฝันถึง ตรึงอุรา
แม้นิทรา ไม่ห่าง ข้างกมล
อยากให้รู้ ว่ารัก มากเพียงไหน
รักด้วยใจ รักแน่ แม้สับสน
เธอจะคิด อย่างไร ได้ยินยล
คำพร่ำบ่น รำพัน คนฝันไกล
อยากให้เธอ รับรู้ อยู่ว่ารัก
อยากหนุนตัก อิงอุ่น ละมุนใกล้
อยากฝากรัก ทั้งตัว ทั้งหัวใจ
มอบให้ไว้ เพียงหนึ่ง ที่ซึ้งทรวง
แม้เราต่าง ห่างกัน ทุกวันนี้
ดวงฤดี ใช่คล้อย เฝ้าคอยหวง
ส่งใจรัก สู่ใจ ให้ถามทวง
หล่อหลอมดวง วิญญา ประสารัก
โปรดรับรู้ เธอจ๋า ว่าคิดถึง
ความตราตรึง ซึ้งใจ ได้ประจักษ์
จึงฝากกลอน วอนไว้ ด้วยใจภักดิ์
ว่าสุดรัก สุดห่วง และหวงเธอ
(ช่วงนี้ไม่ว่าง)
แอบทำไม ไยเล่า เฝ้าแต่แอบ
อยากนอนแนบ ชิดใกล้ ใจอย่าเก้อ
อย่ามัวคิด พะวง หลงละเมอ
รีบเสนอ ไวเข้า เราจริงใจ
ตะโกนก้อง ออกไป ให้เขารู้
อย่ามัวนอน อดสู จนเป็นไข้
อันความรัก ต้องใช้ ใจและใจ
ขืนช้าไป เจ็บหนัก รักร้างลา
อันกลอนกานต์ หวานฉ่ำ สักแค่ไหน
แต่กลอนใจ หวานล้ำ ฉ่ำชื่นกว่า
ตาประสบ พบภักดิ์ รักคืนมา
ชื่นอุรา เนาว์แนบ แอบชิดทรวง
พันทอง
มิกล้าบอก ดอกหนา มิกล้าบอก
กลัวช้ำชอก แผลใจ จะใหญ่หลวง
รักแสนรัก หนักหนา มิกล้าทวง
คิดหมายควง คงไกล กว่าหมายตา
ทำได้เพียง รักนาง อย่างแอบแอบ
หวังใจแนบ น้องนั้น หวั่นนักหนา
จึงคร่ำครวญ หวนโหย โปรยย้ำมา
เพื่อบอกว่า รัก,คิดถึง ซึ้งสาว พ.
นี่ถ้ามี เงินสด พร้อมรถบ้าน
จะไหว้วาน อากู๋ ไปสู่ขอ
หวังวิวาห์ ด้วยเจ้า พะเน้าพะนอ
เข้าเรือนหอ สมหวัง ดังใจจินตน์
แต่เสียดาย หมายรัก มักจะพลาด
เพราะโอกาส ไม่เอื้อ เหลือถวิล
จึงนั่งหงอย ศร้อยเศร้า เหงาชีวิน
แม้ยามกิน มิได้นอน นั่งถอนใจ
(ช่วงนี้ไม่ว่าง)