ดินหวั่นไหว
อันความรัก ทักทาย ดั่งสายฝน
โปรยระรื่น ชื่นกมล จนหวั่นไหว
เสียงกระซิบ ซาบซึ้ง ตรึงฤทัย
พอชุ่มฉ่ำ จำไว้ ใน..เวลา
บ้างเหือดแห้ง แร้งหรือ ชื่อ “ความรัก”
ดินหวั่นไหว ใจปัก จักโหยหา
เสียงฝนสาด ซัดอยู่ คู่น้ำตา
แทนน้ำฝน บนฟ้า ว่า "รักเธอ"
หทัยกาญจน์
๑๔ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
