กลัวจะตก ต้นปี เหมือนพี่ว่า
พอถึงหน้า ฝนนั้น ก็พลันเหงา
พิรุณเทพ เล่นกล ต้องทนเอา
ความแล้งเข้า เกาะกุม สุมโอดโอย
จะหาน้ำ สักหยด ก็ซดยาก
มันแห้งผาก หน้านิ่ว เพราะหิวโหย
ชาวไร่,นา หน้าดำ จึงพร่ำโวย
ฝนไม่โปรย ปรายมา ทั้งตาปี
ด้วยเกิดการ สลับ ขั้วกลับหัน
คราววสันต์ ดินแห้ง แล้งฝนหนี
ธรรมชาติ วิปริต ผิดใดมี
หรือโกสีย์ ลงทัณฑ์ แส้บัญชา
ต้องถึงคราว อดอยาก ปากแห้ง
เพราะฝนแล้ง วิปลาส ขาดภิกษา
นาที่ไถ ไถดำ น้ำบ่มา
ดูต้นกล้า ซีดเซียว เหี่ยวหัวโต
ทั้งพืชพันธ์ ธัญญา แหล่งอาหาร
เลี้ยงไก่โค ปลานั้น พลันพลิกโผ
ชาวประชา หน้านิ่ว ต่างหิวโซ
พาร้องโอ้....มายก็อต จอดไม่แจว
ธรรมชาติ เล่นกล ผู้คนทุกข์
สูญสิ้นสุข จากนาย ถึงปลายแถว
หรือเวรกรรม เก่าร้าย เข้าฉายแวว
สมควรแล้ว ละหรือ ถือทนทุกข์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
