ว่าห่วงใย ในคน กลอนกลนำ
รักของพี่ ที่แล ชะแง้หา
รักของพี่ ที่ลา น้องมาเหลียว
ว่าคิดถึง หนึ่งจิต คิดกลมเกลียว
ว่าคิดถึง หนึ่งเสี้ยว เสียวหัวใจ
ไม่เจอนาน กาลใด ในวันก่อน
ไม่เจอนาน กานท์อ้อน สะท้อนไหว
มาเพ้อพร่ำ คำหยอก บอกถึงใคร
มาเพ้อพร่ำ คำใด ให้ถึงคุณ
สำนึกได้ ใครกัน นั้นมอบรัก
สำนึกได้ ใครปัก ถักเกื้อหนุน
หัวใจฉัน ฝันเก่า เฝ้าละมุน
หัวใจฉัน ฝันอุ่น คุ้นดั้งเดิม
คิดถึงกล คนเขียน เพียรมาอ่าน
คิดถึงกล คนกานท์ สาส์นส่งเสริม
ทุกบาทบท พจน์คำ จำต่อเติม
ทุกบาทบท พจน์เพิ่ม เคลิบเคลิ้มคำ
จึงแวะมา หาก่อน ตอนที่ว่าง
จึงแวะมา หาทาง สร้างงามขำ
ว่าห่วงใย ในคน กลอนกลนำ
ว่าห่วงใย ในค่ำ ย้ำราตรี
หทัยกาญจน์
๑๓ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕
กลบทภุมรินเชยทราบเกสร
มีข้อบังคับให้นำ “ วลี ” มาใช้ต้นวรรคเฉพาะ ๒ วรรคเท่านั้น เมื่อจะแต่งเนื้อความอีก ๒ วรรคก็ให้ขึ้นวลีอื่นในต้นวรรคใหม่ แต่งอย่างนี้ต่อๆ ไป จนจบเนื้อความที่ต้องการ ดังแผน
มีข้อบังคับให้นำ “ วลี ” มาใช้ต้นวรรคเฉพาะ ๒ วรรคเท่านั้น เมื่อจะแต่งเนื้อความอีก ๒ วรรคก็ให้ขึ้นวลีอื่นในต้นวรรคใหม่ แต่งอย่างนี้ต่อๆ ไป จนจบเนื้อความที่ต้องการ ดังแผน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
